rapidus , a, um (rapio), reißend, I) ... ... , Cic. de fin. 2, 3: v. Pers., rapidus in consiliis, übereilt, Liv. 22, 12. § 12: rapidus (mit Ungestüm, feurig) fera proelia miscet, Sil. ...
gurges , gitis, m. (verwandt mit gula, gurgulio), ... ... u. übh. Tiefe, Abgrund im Wasser, altus, Verg.: rapidus, Liv.: Rheni fossa gurgitibus illis redundans, Cic.: rapi gurgite, Liv.: hauriri ...
rapidē , Adv. (rapidus), reißend schnell, I) eig.: r. dilapsus (fluvius), Cic.: r. iter conficere, Suet.: rapidius venire alqo, Tac. – II) übtr.: quod cum rapide fertur, wie ein reißender Strom dahinbraust, Cic ...
reißend , rapidus (v. Flüssen u. Winden). – violentus (gewaltsam, stürmisch, v. Winden). – rapax. qui rapto vivit (v. Tieren). – reißend abgehen (v. Waren), cupidissime emi.
Absturz , des Wassers, decursus rapidus. – eines Berges, deiectus collis.
rapiditās , ātis, s. (rapidus), die reißende Schnelligkeit, fluminis, Caes. b.G. 4, 17, 2; b.c. 1, 62, 2: transitum morari rapiditate (v. einem Flusse), Frontin. 1, 6, 2.
rapidulus , a, um (Demin. v. rapidus), reißend schnell, Mart. Cap. 8. § 804.
prae-rapidus , a, um, überaus reißend, überaus schnell, I) eig.: a) v. Gewässern: gurges, Liv. 29, 32, 9: ubi Rhodanus ingens amne (Strom) praerapido fluit, Sen. apoc. 7, 2. v. ...
voro , āvī, ātum, āre (vgl. βορός, verschlingend, ... ... aufnehmen usw., Charybdis vorat carinas, Ov.: illam (puppim = navem) rapidus vorat aequore vortex, Verg.: maria omnem eius latitudinem vorant, Plin.: voratus limo ...
ārdeo , ārsī, ārsūrus, ēre (aridus, synk. ardus), ... ... . 3, 18, 5. – v. unverbrennbaren Stoffen, glühen, iam rapidus torrens sitientes Sirius Indos ardebat, Verg. georg. 4, 425: cum aliae ...
amnis , is, m. (vgl. altind. abann »Fluß ... ... u. Liv.: amnis inflatus aquis u. bl. inflatus, Liv.: amnis rapidus, Hor. u. Sen. rhet.: amnis placidus, Plin. ep.: violentus ...
2. crēta , ae, f. (urspr. Adi. v ... ... Pers. 5, 108. – poet. = lutum, Schlamm, rapidus cretae Oaxes, Verg. ecl. 1, 65: cr. Promethea, Col. poët ...
torrēns , entis, PAdi. (v. torreo), I) ... ... Liv.: torrens imbribus conceptus, ein Regenbach, Colum.: torr. hibernus, Sen.: rapidus, Verg. u. Sen.: velut monti praecipiti devolutus torrens rapitur (fretum), ...
il-lābor , lāpsus sum, lābī (in u. labor), ... ... minans illabitur urbi (v. trojan. Rosse), Verg. Aen. 2, 240: rapidus fervor perpingues unguine taedas illapsus, Sil. 14, 427 sq.: si fractus illabatur ...
septēnī , ae, a (septem), I) sieben, bei Einteilungen je (jeder, jedem) sieben, septenis ... ... sieben Mündungen, Stat.: septena canna, die siebenröhrige Hirtenpfeife, Calp.: septeno gurgite rapidus, Lucan.: non removeri septeno circuitu, Plin.
dēcursus , ūs, m. (decurro), das Herablaufen, - ... ... – m. de od. ex u. Abl., decursus (amnium) rapidus de montibus altis, Verg.: montibus ex altis magnus decursus aquai, Lucr. – ...
Bergfall , ruina montis. – Bergfestung , castellum montanum. ... ... – Bergstrom , monte praecipiti devolutus torrens. – ein reißender B) rapidus flumine montano torrens. Bergsturz , ruina montis. – das Erdbeben verursachte ...
1. prōcessus , ūs, m. (procedo), das Vorwärts ... ... Vorrücken, das Andringen, der Angriff, rapidus tarmarum, Amm. 19, 2, 6. – 2) übtr., das ...
stürmisch , turbulentus (voller Unruhe, eig., z.B. tempestas ... ... von leidenschaftlicher Heftigkeit); verb. vehemens et violentus (z.B. homo). – rapidus (reißend schnell, z.B. cursus). – importunus (bildl., auf ...
Buchempfehlung
Den Bruderstreit der Herzöge von Gothland weiß der afrikanische Anführer der finnischen Armee intrigant auszunutzen und stürzt Gothland in ein blutrünstiges, grausam detailreich geschildertes Massaker. Grabbe besucht noch das Gymnasium als er die Arbeit an der fiktiven, historisierenden Tragödie aufnimmt. Die Uraufführung erlebt der Autor nicht, sie findet erst 65 Jahre nach seinem Tode statt.
244 Seiten, 9.80 Euro