scolasticus , s. scholasticus.
scholasticus (scolasticus), a, um (σχολαστικό ... ... Quint.; vgl. Spalding Quint. 4, 2, 30. – B) scholasticus, ī, m., 1) der Schüler, Student, bes. ...
Pennal , thēca calamaria. – als Schimpfwort = Schulfuchs, scholasticus (Spät.). – Pennalismus , *pennalismus.
scholasticē (scolasticē), Adv. (scholasticus), rhetorisch, Sulpic. Sev. dial. 1, 4.
scholasticulus , ī, m., Demin. v. scholasticus, Donat. art. gramm. 373, 14 K. Pompeii comment. 145, 3 K. Consent. 340, 22 K. Cassiod. de orat. 1 (de nomine). p. 562 (b) ed. Garet, ...
ganz , integer (unverletzt, unverstümmelt, unverkürzt). – plenus ... ... B. alqm exinanire). – toto animo (mit ganzer Seele. z.B. scholasticus erat). – plene (vollständig, völlig, z.B. perficere alqd). – ...
Leib , 1) der ganze Körper, bes. im Ggstz. zur ... ... mit L. und Seele, toto animo (von ganzer Seele, z.B. scholasticus erat); penitus (gänzlich); totus (ganz); verb. penitus totusque: ...
Schulanstalt , s. Schule no . I. – Schularbeit ... ... , quibus puerilis aetas impertiri debet, filium erudivit. – Schulbuch , *liber scholasticus od. *liber in usum scholarum editus.
... in der Anthologie. Leont. – Leontius scholasticus, Dichter der Anthologie. Lib. – Libanius. 4. Lob. ... ... M. – Thomas Magister, ed. Ritschl. Theaet. Sch. – Theaetetus Scholasticus, in der Anthologie. Them. – Themistius. 4. ed. Dindorf ...