brauchbar , utilis. aptus usui. ad usum bonus (zweckdienlich). – bonus ... ... geeignet für den Dienst, z. B. von einem Scharfrichterschwert). – gar b., sehr b., non (haud) inutilis. – zu etw. b., utilis ...
... vorteilhaft sein, Ggstz. obesse). – viel, sehr n., magnae utilitati esse; magno od maximo usui esse; magnam ... ... beide von Pers.): jmdm. wenig n., longe alci abesse: jmdm. sehr n., alci magno od. maximo usui esse. alci ... ... von einer Sache); alci magno adiumento esse (sehr zur Unterstützung dienen, von einer Empfehlung etc.); maximum ...
... ), wozu geschickt, für einen bestimmten Zweck brauchbar, passend, καὶ χρηστός Plat. Polit . 308 c; τῆς ... ... Ar. Pax 1220, vgl. 1194; ἐπιτηδεώτατον χωρίον ἐνιππεύειν , für Reiterei sehr geeignet, Her . 6, 102; ἄνδρες οἳ ἐδόκουν ἐπιτηδειότατοι εἶναι ...
... Phaedr.: hominem maximi pretii esse, viel Geld wert, d.i. sehr brauchbar, Ter. – quaestus magnus et evidens (Ggstz. qu. ... ... ., frater maior, Ter.: ex duobus filiis maior, Caes.: Ser. Sulpicio maior (filia), minor Licinio Stoloni (nupta) ...
... t. zu etwas, utilis ad alqd (brauchbar zu etc., von Pers. u. Dingen): nicht t. zu etwas, inutilis ad alqd (nicht brauchbar, von Pers. u. Dingen). – jmdm. einen t. ... ... . – Adv . valde. vehementer (sehr, heftig). – graviter (mit Nachdruck).
... Conv . 174 e; im superl ., ἥκετον εἰς κάλλιστον , zu sehr gelegener Zeit, Euthyd . 275 b; εἰς καλόν γε ὑμῖν συντετύχηκα ... ... . 761.] – In den Zusammensetzungen ist καλλι -die gewöhnliche Form, erst sehr Späte u. die Grammatiker haben καλο -, worin α ...
... od. übh. ein tüchtiger; u. so von Sachen: tüchtig , brauchbar, was so ist, wie es sein soll; βοῠς, ἵππος , ... ... , κατά u. παρὰ τό δίκαιον s. unter den Präpositionen. – Sehr gewöhnl. δίκαιόν ἐστι , mit folgdm inf ., ...