räuspern, sich , screare.
screo , āre, sich räuspern, Plaut. Curc. 115 G.
ex-screo (ecscreo, excreo), āvī, ātum, āre, I) intr. sich ausräuspern, sich räuspern, clare, Quint.: totiens clausas ante fores, Ov.: numquam exscreare ausus, Suet. – II) tr. ausspucken, sanguinem, Cels.: ...
cōnscreor , ārī (con u. screo), sich tüchtig räuspern, Plaut. Pers. 308.
χρέμπτομαι , sich räuspern, bes. ausspucken; Eur. Cycl . 626; σιώπα, πρόςεχε τὸν νοῠν· χρέμπτεται γὰρ ἤδη, ὅπερ ποιοῠσ' οἱ ῥήτορες Ar. Th . 381; Luc. Catapl . 12; auch kom. μῆλα χρέμπ τεται , Eupol ...
... intr. ertönen, erschallen, erdröhnen, sich hören lassen, calamis, Ov.: Boreae spiritus alto insonat Aegaeo, Verg ... ... subitus insonuit tumultus? Sen. rhet. – insbes. absol., sich räuspern, laut husten, Quint. 11, 3, 121. – II) ...
... ) v. tr. exscreare (durch Räuspern od. Husten au., ausräuspern). – exspuere (ausspucken, übtr. auch ... ... . feuerspeienden Bergen). – per os reddere (durch den Mund wieder von sich geben). – Bildl., Tod u. Verderben au., caedem eructare sermonibus. ...