squālor , ōris, m. (squaleo), I) das ... ... der Haltung, maeror = innere Trauer), squalor et maeror, Cic.: squalor sordesque sociorum, Cic.: sordes et squalor et propinquorum similis habitus, Quint.: coniugis miserae squalor et luctus atque optimae filiae maeror assiduus, Cic.: ea ...
brōmus , ī, m. (βρῶμος), der Gestank, Gloss. ›bromus squalor, i.e. fetor‹.
Schmutz , sordes (der Unrat übh.; bildl. = schmutziger Geiz). – squalor (ekelhafter Unrat, Unflat). – illuvies (nach und nach angehäufter Unflat). – situs (der durch langes Liegen angehäufte Schmutz, Moder, Schimmel). – paedor (der ...
squālitās , ātis, f. (squales) = squalor, Acc. tr. 617. Lucil. 597.
squālitūdo , inis, f. (squales) = squalor, Acc. tr. 340.
miserābilis , e (miseror), I) beklagenswert, kläglich, jämmerlich, aspectus, Cic.: squalor, Mitleid erregend, Cic.: sisque miser semper nec sis miserabilis ulli, Ov.: miserabilior sequentis casus narratio, Val. Max.: cetera quae eo miserabilia magis (= eo miserabiliora) ...
Trauer , maeror (tiefe Betrübnis, Harm). ... ... bl. lugubria, n. pl. (die Trauerklei. dung). – lugentium squalor od. sordes, im Zshg. bl. squalor od. sordes (das schmutzige Äußere Trauernder od. Angeklagter, die Mitleid ...