stilo , āvī, āre, od. (viell. richtiger) stilāsco , stilāvi, ere (stilus), Stengel bekommen, simulatque semina castaneorum stilaverint, Colum. 4, 33, 4.
stīllo , āvī, ātum, āre (stilla), I) intr. träufeln, tröpfeln, tropfenweise fallen, a) eig.: vas, unde stillet aqua, Varro: de ilice stillabant mella, Ov.: stillabant mella de rupibus, Lact.: pugio stillans (von ...
pungo , pupugī, pūnctum, ere, stechen, I) ... ... eig.: a) übh.: neminem, Cic.: acu comatoriā malas, Petron.: stilo alci in manum, Naev. fr.: manu alqm, in die Seite stoßen, ...
ūstulo (ūstilo), āvī, ātum, āre (Demin. v. ūro), I) ein wenig brennen, -anbrennen, sengen, a) durch Feuer, taleas oleagineas, Vitr. 1, 5, 3: palos alneos, Vitr. 3, 3 (4), ...
extīllo , s. ex-stīllo.
īn-stīllo , āvī, ātum, āre, I) etwas einträufeln, einflößen, oleum lumini, Cic.: merum in ignes, Ov.: squamam aeris per fistulam, Cels. – übtr., praeceptum auribus, Hor.: aliqua instillavit ac tradidit, Sen.: tuae litterae, ...
dē-stillo (dī-stillo), āvī, ātum, āre, herabträufeln, I) intr. v. Flüssigkeiten, lentum destillat ab inguine virus, Verg.: umor de capite in nares destillat (vom Schnupfen), Cels. – m. Abl. = ...
ex-stīllo , āvī, āre, herausträufeln, -triefen, omnem amurcam exstillare (pati), Col. 12, 48, 2: quae (sinapis) oculi ut exstillent facit, Plaut. Pseud. 818: exst. lacrumis, in Tränen zerfließen, Ter. Phorm. 975.
maniolae , ārum, f. (Demin. v. mania), kleine böse Geister, als Schreckbild für Kinder, Popanz, Ael. Stilo bei Fest. p. 129 (a), 28.
stilāsco , ere, s. stilo.
stīllātio , ōnis, f. (stillo), a) das Heruntertropfen, pluviae, Hieron. in Mich. 1, 2, 6. – b) das Tröpfeln, narium, Plin. Val. 1, 8 lemm.
per-stīllo , āre, durchträufeln, das Regenwasser durchtropfen lassen, v. Dächern u. Gebäuden, Vulg. prov. 19, 13; eccl. 10, 18.
stīllātim , Adv. (stillo), tropfenweise, Varro LL. 5, 27. Diom. 407, 8.
prōloquium , iī, n. (proloquor), I) = ἀξίωμα, der Ausspruch, Satz, klass. pronuntiatum, Ael. Stilo u. Varro b. Gell. 16, 8 in. u. ...
substīllus , a, um (sub u. stillo), etwas träufelnd, lotium, Strangurie, Cato r.r. 156 extr. – subst., substīllum, ī, n., regnerisches Wetter, wenn es tröpfelt, Tert. de pall. 2 u. ...
stīllanter , Adv. (stillans v. stillo), tropfenweise, Ambros. epist. 41, 14.
inter-moveo , ēre, dazwischenziehen, sulcos stilo, Symm. epist. 8, 69.
petauristēs , ae, m. u. petaurista , ae, m ... ... s, Varro b. Non. 56, 30: Form -a, Ael. Stilo bei Fest. 206 (b), 29. – dass. latinisiert: ...
stīllātīvus , a, um (stillo), träufelnd, Plin. Val. 1, 18.
stīllātīcius , a, um (stillo), träufelnd, resina, Plin. 16, 54: mel, Marc. Emp. 9.
Buchempfehlung
Julian, ein schöner Knabe ohne Geist, wird nach dem Tod seiner Mutter von seinem Vater in eine Jesuitenschule geschickt, wo er den Demütigungen des Pater Le Tellier hilflos ausgeliefert ist und schließlich an den Folgen unmäßiger Körperstrafen zugrunde geht.
48 Seiten, 3.80 Euro