ιλᾱος , ον , att. ἵλεως, ων , neutr. ... ... τοὺς ἀεὶ κατοικιζομένους ἵλεῳ δεχόμενοι Legg . V, 747 e. So auch σὺ δὲ ἵλαον ἔνϑεο ϑυμόν Il . 9, 639, wie 19, 178; ...
χρῄζω , bei den Att. nur im praes . u. ... ... , 41. 9, 110; παρά τινος , vit. Hom . 17; σύ ϑην ἃ χρῄζεις, ταῦτ' ἐπιγλωσσᾷ Διός Aesch. Prom . 928; ...
νοσέω , krank sein, kranken; νόσῳ , an einer Krankheit, ... ... Aesch. Prom . 384; übertr., ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι , 378; σὺ γὰρ νοσεῖς τόδ' ἄλγος ἐκ ϑείας τύχης , Soph. Phil . 1310; ...
ἐκτός (ἐκ) , adv ., 1) außer, außerhalb ... ... Herc. f . 771; ἐκτὸς κακῶν Plat. Gorg . 523 b; σὺ ἐκτὸς εἶ τοῦ μέλλειν ἀποϑνήσκειν αὔριον Crit . 46 e, du bist' ...
τόλμα , ἡ , auch τόλμη , der Muth, Etwas zu ... ... , Soph. O. R . 125 u. öfter, wie Eur ., σὺ τόλμαν τήνδ' ἔτλης ἀμήχανον Hec . 1123, τί τέρμα τόλμης γενήσεται ...
κράζω , selten im praes., Ar. Equ . 287, Arist ... ... eigtl. krächzen, vom Raben; übh. mit rauher Stimme schreien, kreischen ; σὺ δ' αὖ κέκραγας κἀναμυχϑίζῃ Aesch. Prom . 765; ἡ δ' ...
οἶτος , ὁ (entweder von οἴ; verwandt mit οἶκτος ... ... , οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται Il . 8, 34, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι 3, 417, einen schlimmen Tod sterben, ...
ποθέν , enklitisch, irgend woher; Hom . gew. εἴ ποϑεν ... ... , Soph. Phil . 156; Tr . 734; in Prosa überall; σὺ δ' ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν ποϑεν λαβεῖν , Plat. Crat . 246 ...
ἀν-έχω (s. ἔχω ), 1) in ... ... , ich könnte bei dir zu sitzen aushalten, Od . 4, 595; σὺ δ' εἰσορόων ἀνέχεσϑαι 16, 277; Iliad . 1, 586. 5, ...
Stegreif, aus dem , durch subitus, subitus et fortuītus bei ... ... St. zu reden, ex tempore dicendi facultas: aus dem St. reden, su bito od. ex tempore dicere: aus dem St. Verse machen, ...
ἵστημι , entst. aus σίστημι , Latein. sisto , Wurzel ... ... euch von den Stufen; στῆσόν με κἀξίδρυσον O. C . 11; σύ με εἰς ὀρϑὸν ἵστη Eur. Suppl . 1229; eben so ἔγχος ...
... u. öfter; auch mit folgdm ὥςτε, σὺ τοῠτο πράξεις, ὥςτε με σϑένειν τόσον , Eum . 856 (auffallend ... ... . 1417; τὰ κηρυχϑέντα , Ant . 443, u. sonst; σὺ μὲν τὰ σαυτῆς πράσσε , El . 668, besorge deine Geschäfte, ...
... 1, 25. 7, 29. – Σὺ δ' αἰνεῖν εἴτε με ψέγειν ϑέλεις, ὅμοιον , das gilt gleich, ... ... . atque mit καί , z. B. γνώμῃσι ἐχρέοντο ὁμοίῃσι καὶ σύ , Her . 7, 50, 2, vgl. 4, 109; ...
κομίζω (von κομέω ), fut . κομίσω , att. ... ... mitgehen heißt, Phil . 1452; vgl. Plat. Henez . 247 c; süh ren, ἀλλά νιν κομίζετ' εἴσω Soph. Ant . 574; auch ...
κόσμος , ὁ (nach den Alten von κομέω , vgl. ... ... φέρει Soph. Ai . 286; so sagt die Panthea zu ihrem Manne σὺ γὰρ ἔμοιγε μέγιστος κόσμος ἔσει , Xen. Cyr . 6, 4, 2 ...
σεμνός ( σέβομαι ), ehrwürdig , verehrt, heilig; ursprünglich nur ... ... δημοσίων οἰκοδομημάτων σεμνοτέρας εἰσὶ κατεσκευασμένοι , 3, 29, prachtvoller einrichten; tadelnd sagt er σὺ δὲ ὁ σεμνὸς ἀνὴρ καὶ διαπτύων τοὺς ἄλλους , 18, 258; σεμνῶς ...
θνήσκω ( ΘΑΝ ), fut . ϑανοῠμαι, ϑνήξομαι Leon. ... ... für τεϑνήξεται jetzt hergestellt; aber Ar. Nubb . 1418 steht noch σὺ δ' ἐγχανὼν τεϑνήξει , wie Ach . 565 u. Vesp . 654 ...
θρύπτω ( ΘΡΥΦ , vgl. ϑραύω ), fut . ϑρύψω ... ... . ϑρύπτει ταῦτα – κἀγὼ ϑρύψομαι πρός σε Lapith . 4; σὺ δὲ ἐϑρύπτου πρὸς αὐτήν D. Mar . 13, 1; D. ...
ὀτρύνω , antreiben , ermuntern, zum Kampf u. übh. zu ... ... , Spt . 708; ὀτρύνουσά νιν , Soph. Ai . 758; σὺ ἡμᾶς τ' ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπει , El . 28; ὄτρυν ...
θαρσέω , ion. u. altatt., von Plat . an ϑαῤῥέω ... ... häufig ϑάρσει , sei gutes Muthes, unverzagt, Hom . u. Folgde; σὺ δὲ ϑάρσει τόνδε γ' ἄεϑλον , wenigstens für diesen Kampf, Od . ...
Buchempfehlung
Am Hofe des kaiserlichen Brüder Caracalla und Geta dient der angesehene Jurist Papinian als Reichshofmeister. Im Streit um die Macht tötet ein Bruder den anderen und verlangt von Papinian die Rechtfertigung seines Mordes, doch dieser beugt weder das Recht noch sich selbst und stirbt schließlich den Märtyrertod.
110 Seiten, 6.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro