violentus , a, um (vis), gewaltsam, heftig, stürmisch, ungestüm ... ... v. in armis, v. einem tapferen Manne, Ov.: nec in lepores violentus eas, stark, mutig, Mart. – nimis violentum est m. folg ...
... – acer (scharf, hitzig). – violentus (gewaltsam, ungestüm). – ardens. flagrans (brennend, ... ... Sinnesart, vir od. homo vehementis od. violenti ingenii. vir violentus ingenio (heftig ausfallend); vir asper ingenio (ein Mann von rauhem ...
Tyrann , a) als Herrscher: tyrannus (τύρα ... ... in einem gewesenen Freistaate, ein Usurpator). – tyrannus crudelis od. saevus et violentus. rex importunus. dominus crudelis od. crudelissimus, als Appos. bl. ...
violēns , entis (vis) = violentus, gewaltsam, ungestüm, mutig, Iolaus, Cic. fr. ( nach ... ... violens, Pers. 5, 171. – Compar. u. Superl. s. violentus.
ēreptor , ōris, m. (eripio), der Entreißer, Räuber ... ... libertatis, Cic. Sest. 109: bonorum, Cic. Quinct. 30: alienarum opum violentus er., Boëth. cons. phil. 4, 3. p. 79, 31 Obb ...
reißend , rapidus (v. Flüssen u. Winden). – violentus (gewaltsam, stürmisch, v. Winden). – rapax. qui rapto vivit (v. Tieren). – reißend abgehen (v. Waren), cupidissime emi.
placidus , a, um (placeo), sanft, ruhig, still, friedsam, gemütlich (Ggstz. vehemens, violentus), homo, Cic.: animal, zahm, Plin.: reddere alqm placidum, Cic.: senatus, Cic.: ingenium, Sall.: animus, Sen.: mores (equi) ...
ungestüm , violentus (z.B. tempestas: u. ... ... impetus, ingenium, homo). – violentus ingenio (ungestüm v. Charakter, v. Menschen). – vehemens ( ... ... ventus; dann v. Menschen = von leidenschaftlicher Heftigkeit); verb. vehemens et violentus (z.B. homo ...
violentē , Adv. (violentus) = violenter, Gregor. Tur. hist. Franc. 5, 41.
violentia , ae, f. (violentus), die Gewalttätigkeit, Heftigkeit, das ungestüme Wesen, der Ungestüm, die Wildheit, a) v. Pers.u. persönlichen Zuständen, hominis, Cic.: fortunae, Tücke, Sall ...
in-violentus , a, um, nicht gewaltsam, Cassiod. inst. div. litt. 20. Not. Tir. 53, 43.
amnis , is, m. (vgl. altind. abann »Fluß ... ... amnis rapidus, Hor. u. Sen. rhet.: amnis placidus, Plin. ep.: violentus, Liv.: vastus, Sen.: verticosus, Liv.: non tenuis rivulus, sed abundantissimus ...
ferveo , ferbuī, ēre u. (altlat. u. poet.) ... ... multo linguaque corque mero, Ov.: fervet avaritiā pectus, Hor.: avaritiā fervet alienarum opum violentus ereptor? Boëth.: qui usque fervet ferturque avaritiā, ut etc., der sich ...
gewaltig , validus. valens. viribus pollens (stark, um etw. ... ... ungeheuer groß, -viel). – vehemens (heftig, auch v. Redner). – violentus (mit Ungestüm u. Heftigkeit). – potens (mächtig). – eine g ...
... , z.B. vita, contio). – violentus (ungestüm, z.B. tempestas, caeli status; dann bildl. ... ... clamor; dann von Menschen, von leidenschaftlicher Heftigkeit); verb. vehemens et violentus (z.B. homo). – rapidus (reißend schnell, z.B ...