aufwiegen , praeponderare (an Wert übertreffen, eig. u. uneig.). ... ... superare alqm (an Wert übertreffen; alle diese uneig.). – der eine Kato wiegt hunderttausende auf, unus Cato est pro centum milibus.
2. levis , e ( aus *leghuis, vgl. griech. ... ... . poët. 123: numquam erit alienis gravis qui suis se concinnat levem, niemals wiegt jemandes Ansehen außen schwer, wenn es im Hause leicht ist, Plaut. trin ...
ἄν , eine Partikel, welche im Deutschen durch kein einzelnes Wort übersetzt ... ... Eum . 429 ἀλλ' ὅρκον οὐ δέξαιτ' ἄν, οὐ δοῠναι ϑέλει : hier wiegt das οὐ δέξαιτ' ἄν eben so schwer wie das οὐ δοῠναι ϑέλει ...
im-pleo , plēvī, plētum, ēre (in u. *pleo ... ... .: in quibus eques triginta milia implebat, Curt.: modius grani sexdecim libras implet, wiegt volle 16 Pf., Plin. – arboris crassitudo quattuor hominum ulnas complectentium implet, ...
σταθμός , ὁ (ἵστημι , vgl ... ... ἀμφὶς ἀνέλκει ἰσάζουσα , Il . 12, 434; das Gewicht, das ein Körper wiegt, die Schwere, ἡμιπλίνϑια σταϑμὸν διτάλαντα , Her . 1, 50. 92 ...
τανταλίζω , wie ταλαντίζω , = τανταλεύω ; Hesych . erkl ... ... u. intr. ἐταντάλιζεν, ἔτρεμεν . Sprichwörtlich τὰ Ταντάλου τάλαντα τανταλίζεται , er wiegt an Vermögen so schwer wie Tantalus, Ar . bei Suid .; vgl. ...