... , Cic.: simul atque luceret, Cic.: auch lucet hoc, heller Tag ist's da, Plaut. ... ... hervorleuchten, sichtbar sein, 1) eig.: corpus lucet per bombycina, Mart.: Arabio lucet bombyce puella, glänzt, schimmert, Prop. – 2) ...
tagen , I) Tag werden: es tagt (wird ... ... lucescit; illucescit; dilucescit; lux oritur: es hat getagt (ist Tag), lucet: bevor es getagt hat, antequam lucet: es hatte noch nicht getagt, als etc., nondum lucebat, cum etc ...
lūcibilis , e (luceo), leuchtend, Serv. Verg. Aen. 6, 725; vgl. Gloss. V, 554, 18 ›lucibile, quod per se lucet‹.
discrīmino , āvī, ātum, āre (discrimen), trennen, absondern, ... ... d. in conserendo, quae sunt fructuosa etc., Varro: Etruriam discriminat Cassia, Cic.: lucet via longo ordine flammarum et late discriminat agros, erhellt weithin, Verg. ...
... ortus; prima lux. – vor T., ante lucem; antequam lucet (luceret): gegen T., sub ortum lucis; ad lucem; luce appetente: mit T., primā luce; incipiente die; simul atque lucet (luceret); ubi primum illucescit (illuxit): von T. an, a ...
Majdanska, Helena, s. Helene Meyer-Cohn . ‒ Die Dritte. Lux in tenebris lucet. Eine heitere u. eine ernste Erzählg. aus dem Künstlerleben. Autor. Übers. von Heinr. Sienkiewicz (Litwos) aus dem Polnischen. Leipzig, Ph. Reclam jr. n ...
Lucus a non lucéndo (lat.), sprichwörtliche Redensart aus Quintilian, zur Bezeichnung einer unsinnigen Etymologie , nämlich der Hain wird lucus genannt, weil es darin nicht hell ist (non lucet).
ūbi , Adv., archaist. cubi (Lokativform zum Relativ u. ... ... ubi ego Sosia nolim esse, Plaut.: ubi friget, huc evasit, Ter.: ubi lucet, magistratus etc., Varro: quem ubi vidi, equidem vim lacrimarum profudi, Cic.: ...
1. Alle Sachen, die wir haben, sind Geschenk und Gottes ... ... , 71. Lat. : Sed sub nube sol non est minor, minus lucet. ( Lehmann, 833, 71. ) 152. Jede Sache hat ihr ...
1. Bedecktes Feuer glimmt unter der Asche . Frz. : Peu ... ... locus est cui propior focus est. ( Fallersleben, 802. ) – Quo magis lucet ignis, eo minorem fumum ejicit. 168. Je näher beim Feuer, ...
clārē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... evidenter ostendere, Quint.: clarius apparet alqd, Cael. in Cic. ep.: clarissime lucet alqd, Quint. – b) durch Talent hervorstechend, leuchtend, ...
Lucus (lat.), ein einer Gottheit geweihter Hain. 1 ). ... ... der Wald heißt lucus , weil es darin nicht hell ist ( non lucet ). Und doch bedeutet das Wort L. ursprünglich »Lichtung«.
supernē (supernus), I) Adv., oberwärts, a) = ... ... 435 ff. – II) Praep. m. Acc. cui cauda superne Centaurum lucet, *Caes. German. phaen. 426 (nach Grotius' Vermutung).
1. All verloren weisheit in eyns armen manss heupt. – Weinsberg, ... ... contemnuntur, propter personae consulentis humilitatem. ( Seybold, 317. ) – O quam bella lucet stella in hoc aurisackio, umbrae cedunt, neque laedunt quemquam in palatio. ( ...
deutlich , clarus (hell, sowohl für den Gesichtsals sur den ... ... B. praecipere). – es ist deutlich, auch apparet; in aperto est; lucet; liquet: d. sehen, cernere et videre. – d. machen, ...
Mondscheibe , orbis od. circulus lunae; auch bl. ... ... luna; lunā imminente (wenn der M. aufgeht): es ist M., luna lucet: es ist kein M., luna silet: es war die ganze ...
... quos nunc Lavinia sedes Servat, & Alba Lares, & quorum lucet in Aris Ignis adhuc Phrygius, nulliqque aspecta Virorum ... ... , quos nunc Lavinia sedes Servat, & Alba Lares, & quorum lucet in Aris Ignis adhuc Phrygius, nulliqque aspecta Virorum ...
Die I. Abhandlung. Der Schau-Platz stehet gantz leer / ... ... longè lateque supra omnes retrò Imperatores diffusum, ut verè dicere posset: Sol mihi semper lucet. 20 Dieses wird erheitert / was in der ...
... a quibusdam viridis appellata, et qua nihil laetius est, smaragdus: maxime quoque lucet viriditas in genere quodam scarabei, cuius ipse meminit Aristoteles. Is quoniam dorsum ... ... : pallet enim prae caeteris buxea materia. Roseus praeterea hyacinthinus, in quo purpura lucet subnigra. Hysginus ab hysge herba: coccinus, et utrique similis ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro