... .« Min Nett dat mak ik grot un wit, So grot un wit Man vœr de dumme Stœr: Du knüttst din Strümp so fin un dicht, So fin un dicht, Dar geit keen Seel hendœr. Schön Anna ...
... heemli Stell, Wo Alle lopt un gat un tręd, Un nie – bi hellen ... ... So seet se ganze Sommerdag' Un flick un stück un triller sach. Ok flech ... ... Dat Water harr je ok sin Will Un keem un gung un blenker still, Un Dag un Nacht ...
... de Jümfer al in Staat, In Schoh un Strümp un all! De Hals so witt ... ... Mark doch wunnerschön Mit all de Lust un Pracht! Un rund herum de Böm so grön, Dat Allens lęvt un lacht! Un Hus bi Hus en Bank so witt ...
... ute Luk, hadd 'ne rode Snut un 'n dicken Buk un in beid sin Been ... ... Flœgel, sin Mœhl hett'n Rad, un drög is dat Mähl, un de Kœm is natt – ... ... n Bort. Dor's ümmer'n Flœgel un ümmer 'n Rad un Wind un Water in Land und Stadt ...
... Nu stiggt se dœr dat lange Gras Un schint so witt un hett son Hast Un ... ... Denn schümt de Ammers vull un vuller, Un rattsch! hett Hans se oppe Schuller, ... ... Wer sitten geit, de makt Musik, Polkas un Dänz vun Strauß un Lanner Un Truerleder mank enanner. Herrjemine! kumt jüst ...
... an to weenn, Dats richti truri antosehn! Un so unschülli un so smuck, Vœr Mitlidn ward dat Hart ... ... sin Korf, So fragt em mal na Holt un Torf, Un gęvt em man en Stuten mehr, ... ... wi umseht, sünd wie kold, Un Wihnachn kumt un geit inn Draff: Uns deckt ...
... se sitt nu ganz alleen. Se sitt un spinnt, se spinnt un sitt, ehr Finger is half lahm; ... ... de Swager sick parat, un dörch dat Holt blößt he. Dat klingt so söt, so eegen jo as Sang un Örgel her; so nipp hürt denn de Ollsche to, ...
Hartspann Mi is, ick weet nich, wu mi is – ... ... tröck sacht wedder weg, wenn'ck mi eens orig afschüdd'n let un Hans dor wat vun segg. Ick weet woll, wenn ick em ...
... de Purksen in't Mur. Nu Jop af un Brok af un Strümp af un Schoh! Nu stig eens hier ... ... süh, denn hal ick'n Reep un tüder de Arm di un Been. Na, marr nich un quarr nich un blarr nich, min Sœhn, ...
... dor koppheister schöt œwer Stock un œwer Tun – allens sleiht he blag un brun, kümmt wat inne Möt. Hei! he grœlt, un dat gerött em so söt un fin, as de Vagel singt he nett, de den Burn de Kalwer frett un ahn Solt de Swin.
... mit Thrann œwert Land, Un de Mund weer stumm un sweeg. Denn wit umhęr de ... ... De legen nu dot oppet Feld vun Heid Un stumm ünner Asch un Schutt. Nich en Lut war hört as dat Haf un de Floth, Un de Prester leet se swęrn, ...
... sick nich bedüden lett, de süht un kann nich sehn – un mennig, de keen Krüz nich hett, ... ... ! hett he irst'n Spilenbort, denn helpt keen Knüppel mihr, un wenn he vun hanböken Ort un Eekenholt ok wir. Man ...
... Seel; min Hoor dat is so gnäterswart, un min Hut so rug un gäl. All segg se dat: min ... ... apenbor, wat 'ne Hex ick wäsen müßt. Un geiht in Hus un Hoff dat slicht, denn wir Swart Ilsch nich ... ... de Tung. Hür! wu de Meigers un Binners schimp', wat ick hier Ohren läs' – ...
... am leewsten vör sin Dör. Un nahst denn späl se Gloribo un Klumpsack de geiht ründ – denn kickt de oll Mann ümmer to un hœgt sick as sonn Kind. ... ... krank, as spälten Wilhelm noch un Hans von Bom to Bom un Kringelkranz dor lustig midden mank ...
... Bolten flässen Linn' de lat ik di to Hochtit spinn' un föftig heeden Laken, wenn wi den Flaß irst braken. ... ... wen winnt din Kron? Je, dat schall Preestersmoder don mit Gold un Sülwerfaden un blanke Bäwernadeln.
... Musik! De Rünnsteen hentlank all int Trünneln un Snappeln! Barbeent un plattföt, un jümmer vergnögt! Hier is de Kœkenguß ... ... Listen! Nückt mit den Kopp, un ęt gau, un swigt still! Aanten int ... ... as Lünken, Klok as en Minsch – un so dick! un so dick! Aanten int Water, ...
... de Köpp, All is ruhi, kold un klar, As de Dod, de ewi slöppt. Wit, ... ... Snee herut. Ik much slapen, as de Bom, Sünner Weh un sünner Lust, Doch dar treckt mi as in Drom Still ...
... wenn'ck dor so sitt un denk un't sümmst so dichting vör min Uhr, ... ... an't Hart ehr Fadens an. Un mennigmal un mennigmal, denn ward – ... ... so, as bögt ehr scharpen Tähn se dal un bet un bet nu to. Ach, Moder – ...
Weg im Nebel Nun wird die Spur der Füße langsam ungetan, ... ... Die Wolke sich, sinkt Nebel erdwärts schwer. Nun drängt zu dem verwandten Un-Gesicht Das Wesenlose aus den fahlen Gründen Und hebt sich sehnend ins versäumte ...
... Poll is krus – bim-bam, nu ligg un drus'! Bim-bam-Soehning, min ... ... müßt, wu lang is all de Sünn to Rüst, un Möding hett di nog nu küßt! Bim-bam-brummsüsing! Nu ligg un ligg un drüsing! Din Pœhl und Bür is warm, süh so, ...
Buchempfehlung
Die tugendhafte Sara Sampson macht die Bekanntschaft des Lebemannes Mellefont, der sie entführt und sie heiraten will. Sara gerät in schwere Gewissenskonflikte und schließlich wird sie Opfer der intriganten Marwood, der Ex-Geliebten Mellefonts. Das erste deutsche bürgerliche Trauerspiel ist bereits bei seiner Uraufführung 1755 in Frankfurt an der Oder ein großer Publikumserfolg.
78 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro