faex , faecis, f., der Bodensatz, I) gegorener Flüssigkeiten, ... ... – b) übtr., die Hefe = die niedrigste Klasse, faex populi od. plebis, Cic.: so auch f. Romuli, Cic.: ...
Thraex , s. Thrāces.
Praexaspēs , is, m. (Πρηξάσπης), ein Höfling des Perserkönigs Kambyses, Sen. de ira 3, 14, 1.
fēx , s. faex.
il-lōtus (illautus, illūtus), a, um (in u. ... ... 4, 13), v. Pers., Tert. de paenit. 11 in.: ill. faex vini, Plin. 23, 63. – sprichw., illotis manibus od. ...
dē-faeco , āvī, ātum, āre (de u. faex), I) von der Hefe reinigen, abklären, vinum, Col. u. Plin. – II) übtr.: A) übh. reinigen, waschen, se, Plaut.: aërem, ...
faecula , ae, f. (Demin. v. faex), gebrannter Weinstein, Weinsteinsalz, griech. φέκλη, als Arznei, Scrib. Larg. 228 u. 230. Veget. mul. 3, 26, 3; 6, 16, 1. Marc. Emp. ...
floccēs (flocēs), um, f., der Bodensatz ( ... ... ) des gekelterten Weins, Caecil. com. 190 (veraltet für faex vini nach Gell. 11, 7, 6). Vgl. Gloss. V ...
faeceus , a, um (faex), hefenartig, übtr., schmutzig, unflätig, mores, Plaut. trin. 297.
īn-faeco , āre (in u. faex), verunreinigen, Tert. de anim. 53 extr.
faecātus , a, um (faex), aus Hefe gemacht, -gepreßt, vinum, Cato r. r. 153.
plumbōsus , a, um (plumbum), voll Blei, mit Blei vermischt, molybdaena, Plin.: faex eius plumbosissima, Plin.
faecāceus , a, um, (faex), hefenartig, trübe, mucus, Pelagon. veterin. 5. p. 29 (= 59 Ihm).
faecinius u. faecinus , a, um (faex), Hefe absetzend, Col. 3, 2, 14; 12, 47, 6.
faecārius , a, um (faex), zur Hefe gehörig, Hefen-, Cato r. r. 11, 4.
ad-haerēsco , haesī, ere, hängen-, kleben-, stecken bleiben, ... ... haften, I) eig.: gravis lateri craterae limus adhaesit, Hor.: ne faex in lateribus (doliorum) adhaerescat, Cato: saepe minores (insulae) maioribus velut cumbulae ...
effaecātus , a, um (ex u. faex), von der Hefe gereinigt, geläutert, übtr., animi voluptas, Apul. de dogm. Plat. 2, 20 in.
faeculentus , a, um (faex), voll Hefe (Bodensatz), - Unreinigkeiten, hefig, trübe, a) eig.: vinum, Col.: pus, Cels.: Akk. adv., faeculentum mingere, Veget. mul. – Compar. bei Solin. 33, 19 ...
cōnfaecātus , a, um, Adi. m. Compar. (con u. faex), mit Hefe versehen, hefig, confaecatior spiritus, Chalcid. Tim. 237.
īnfer u. gew. īnferus , a, um, Compar. ... ... , infimo loco natus, von sehr geringer od. niedriger Geburt, Cic.: faex populi, Cic.: condicio servorum, Cic. – subst., infimus, der ...