Calcās , s. Calchās.
chalcaspis , pidis (χάλκασπις), mit ehernem Schilde, Plur. subst., chalcaspides, v. einer mit ehernen Schilden bewaffneten Abteilung des mazedon. Heeres, Liv ...
falcastrum , ī, n. (falx), die Sense zum Abhauen des üppig wuchernden Grases u. Gebüsches, Isid. 20, 14, 5.
ūvidus , a, um (*uveo), feucht, naß ( ... ... eig.: rete, Plaut.: vestis, Plaut.: vestimenta, Hor.: mulieres, Plaut.: Menalcas, naß vom Taue, Verg.: terra, gut bewässert, Colum.: ...
Calchās (altlat. Calcās, Acc. tr. 171 R.), antis, Akk. antem u. anta, m. (Κάλχας), Sohn des Thestor, griechischer Weissager vor Troja, Verg. Aen. 2, 182 (Nom.). Cic ...
perversus , a, um, PAdi. (v. perverto), ... ... mens, Ov.: sapientia Tuberonis, Cic.: recti verecundia, Sen.: homo, Cic.: Menalcas, mißgünstiger, Verg.: quid perversius? Cic.: perversissimam gloriam concupisci, Sen. ...