... ) im allg.: a) eig.: equum in hostem, ansprengen, Liv.: quā equi permitti possent, gehen könnten, Liv.: equitatus permissus, eingedrungen, Liv.: se incautius in hostem, ansprengen, Hirt. b. G.: se e summo, sich herablassen, herabspringen ...
ad-equito , āvī, ātum, āre, I) heran - od. herzureiten, ansprengen an usw., m. Dat. od. m. ad od. in u. Akk., ipsis portis, Liv.: portae Collinae, Plin.: vallo ...
assultus (adsultus), nur Abl. Sing. ū u. Abl ... ... . (assilio), das Anspringen ( der Ansprung ), Ansprengen, Anrennen (Berennen), Anstürmen, der Sturm, Stoß, subito assultu ...
con-cito , āvī, ātum, āre (Frequ. v. concieo ... ... Liv.: equum contra alqm, Liv., in alqm, Nep.: equos adversos, gegeneinander ansprengen, Liv.: equos in diversum iter, Liv.: turmas in obvios, Curt.: ...
1. concitātus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... irrumpere, Val. Max.: quam concitatissimos equos immittere, im gestrecktesten Laufe-, im Galopp ansprengen, Liv. – b) v. Gebärde u. Stimme, erregt, ...