Attius , a, um, Name eines röm. Geschlechts, aus dem am bekanntesten: P. Attius Varus, ein Prätor in Afrika zur Zeit des Bürgerkriegs zwischen Cäsar ... ... . – Dav. Attiānus , a, um, attianisch, des Attius, milites, Caes.: legiones, Cic. ...
Mattius , s. Mātius.
Grāttius , iī, m., ein röm. Männername, unter dem bes. bekannt ist: Grattius Faliscus, ein röm. Dichter, Zeitgenosse Ovids, dessen Gedicht liber ... ... 253. – Dav. Grāttiānus , a, um, grattianisch, eines Grattius, vasa ex argento, Plin. 33 ...
3. Vārus , ī, m., Beiname mehrerer röm. Familien, ... ... . Freund des Augustus, Quint. 6, 3, 78. – II) Q. Attius Varus, ein tapferer Anführer zur Zeit der Bürgerkriege, Caes. b.c. ...
hieto , āre (Intens. v. hio, st. hiato ... ... aufsperren, gähnen, Caecil. com. 274. Plaut. Men. 449. Gn. Mattius bei Diom. 345, 9. – II) tr. weit aufreißen, ...
Attiānus , s. Accius u. Attius.
Acciānus , s. Attiānus unter Attius.
cynēgetica , Genet. ōn, n. (τὰ κυνηγετικά), ein Gedicht über die Jagd, wie das des Grattius Faliskus u. des Nemesianus im Lateinischen u. des Oppianus im Griechischen.
largē , Adv. (largus), reichlich, I) im ... ... vagari, weit, Pallad.: u. so large procedere, Aur. Vict.: Attius hoc largius a prisca consuetudine movere coepit, Varro LL.: largius pronuntiare, stärker ...
Atreus , eī, Akk. eum u. (b. Dichtern) ... ... . fab. 85 sqq. – Seine Schicksale als Gegenstand einer gleichnam. Tragödie des Attius, Gell. 13, 2, 2. – Dav.: a) Atrēus ...
... sat. 3, 20, 5 (wo Mattius geschr.), viell. identisch mit C. Matius, Freund Cäsars u. ... ... 12, 4, 2 u.a. – Dav. a) Mātius (Mattius), a, um, matisch, des Matius, Mattia poma, Fronto ...
condalium , ī, n. (κονδύλι ... ... δακτύλιος, von Varr. LL. 7, 77 dem Plautus zugeschrieben, von Attius b. Gell. 3, 3, 9 demselben abgesprochen.
didascalicus , a, um (διδασκα ... ... . Gell. praef. § 8). Didaskalien, ein didaktisches Werk des Attius, szenischen Inhalts, in primo od. in nono didascalicon (od. ...