Aulōn , ōnis, m., ein vorzügliches Weingelände in der Nähe von Tarent, Hor. carm. 2, 6, 18. Mart. 13, 125, 1.
Caulōn , ōnis, m. (Καυλών ... ... italische Stadt im Bruttischen, deren Namen noch heute der Monte Caulone nördl. von Castel Vetere ... ... met. 15, 705 (wo Akk. -ona). – Nbf. Caulōnea od. Caulōnia , ae, f., Liv. 27, 12 sqq. Mela 2, 4 ...
Sagra , ae, m. od. f. (Σάγ ... ... u. Σάγρας, ὁ), Küstenfluß im Lande der Bruttier, zwischen Lokri u. Kaulon ins Meer einmündend, berühmt durch das Treffen, in dem 120000 Krotoniaten von 10000 ...
oppūgnātor , ōris, m. (oppugno), der Berenner, Bestürmer ... ... u. bildl. im polit. Leben, hostis et oppugnator patriae Antonius, Cic.: Caulonis oppugnatores, Liv.: ignem tectis oppugnatores iniecerunt, Tac. – bildl., meae ...
circum-do , dedī, datum, are, umgeben, I) ... ... limbo, Verg. Aen. 4, 137. – von Örtl., tertius (sinus) Cauloniam Locrosque circumdat, Mela: regio insulis circumdata, Cic.: ignotis circumdata litora silvis, ...