subōrnātor , ōris, m. (suborno), der Anstifter, Paul. sent. u. Spät.
sub-ōrnātrīx , trīcīs, f. (Femin. zu subornator), die Gehilfin der ornatrix (w.s.), Corp. inscr. Lat. 8, 9428.
... Anton. in Cic. ep.: a natura subornatus, Cic.: leporem pinnis subornatum, Petron. – bildl., legati subornati criminibus, denen die vorzubringenden Beschuldigungen an die Hand gegeben waren, Liv ... ... Cic. Rosc. com. 51. – subst. subornati ab alqo, Curt. 10, 1 (5), 36. ...
accūsātor , ōris, m. (accuso), der Anschuldiger, Beschuldiger ... ... Cic.: accusatorem constituere (aufstellen), Cic.: accusatorem instituere, Cic.: accusatores instruere et subornare, Cic.: crimina et accusatorem moliri, Tac.: accusatorem subdere, Tac.: eundem accusatorem ...