certātio , ōnis, f. (2. certo), I ... ... a) übh.: magna inest certatio, Enn. fr.: mihi tecum par certatio non est, Cornif. rhet.: ... ... non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio, Cic.: Plur., certationes disputationesque, Gell. praef. ...
cessātio , ōnis, f. (cesso), I) das ... ... ), c. libera atque otiosa, Cic.: nihil cessatione melius existimare, Cic.: cessatione torpere, Cic.: laborandum est, ne nostra nobiscum aut inter nos cessatio vituperetur, unser zurückgezogenes Leben ganz ...
cerrītus , a, um (Ceres, dh. ›von der ... ... . 54, 14: Compar., numquam cerritior fuit, quam in hoc negotio, Cic. ad Att. 8, ... ... (opusc. 2, 364) Cic. de fin. 2, 71 quod cerritissimum est lesen.
cerastēs , ae, m. (κεράστ ... ... das Schlangengift, incocta cerastis spicula, Sil. 15, 681. – II) ein den Bäumen ... ... Plin. 16, 220. – III) als nom. propr., Cerastae , ārum, m., eine dem Mythus ...
cēnsītor , ōris, m. (1. censeo) = τιμητής(Gloss.), der Taxierer ... ... 1. Cassiod. var. 9, 11. Corp. inscr. Lat. 3, 1463: censētor geschr., Sidon. ep. 8, 8, 3. Alcim. Avit. 6 ...
cessātor , ōris, m. (cesso), der Saumselige, Säumige, nequam ... ... Hor.: de libris (was die B. betrifft) Tyrannio est c., Cic.: cessatorem esse solere, praesertim in litteris (im Briefschreiben), Cic.
certātim , Adv. (certatus v. 2. certo), um die Wette, wetteifernd, me c. nutricant et munerant, Plaut.: c. ad hoc opus curretur, Cic.: c. alter alteri obstrepere, Liv.: et velut absentem c. Actaeona clamant, ...
certātus , ūs, m. (2. certo), das Wettkämpfen; Plur., nudi virorum certatus, Stat. silv. 3, 1, 152: crebris certatibus exercitus caesus, Jord. Rom. 219.
cērintha , ae, u. - ē , ēs, f. (κηρίνθη), die Wachsblume (Cerinthe maior. L.), ein Bienenkraut, Verg. u. Plin.
certitās , ātis, f. (certus), die Gewißheit, Gloss. II, 260, 53 ›certitas, βεβαιότης‹.
cēnsītio , ōnis, f. (1. censeo), die nach der Taxe gemachte Auflage, Abgabe, Steuer, Spart. Pesc. Nig. 7. § 9.
certātor , ōris, m. (2. certo), der Wettstreiter mit Worten, der Disputierer, Gell. 12, 10, 3. Apul. de dogm. Plat. 1, 2.
cercītis , tidis, f. (κερκιτις), eine Art Ölbaume, Col. 5, 8, 3.
cēdenter , Adv. (cedens v. cedo), weichend, nachgebend, Cael. Aur. acut. 3, 16, 129.
cēnsētor , s. cēnsītor.
cernitus , s. cerno /.
certitūdo , inis, f. (certus), die Gewißheit, ... ... qua in parte rex pugnae adfuit, ibi aliquamdiu certatum, Sall.: multo mutuoque certatum est sanguine, Vell. – Poet., certatus nobis orbis, Sil. 17, 337. – II) übtr.: ...
acerbitās , ātis, f. (acerbus), die Herbheit, ... ... mei, Cic.: temporis Sullani, Cic.: nec ullam acerbitatem recuso, ich bin bereit, selbst das Herbste, ... ... Gefühle, Besorgnisse, Erlebnisse, Drangsale, Kränkungen, omnes perferre acerbitates, Cic.: acerbitatibus dilaceratus, Tac.
scelestus , a, um (scelus), I) frevelhaft, gottlos ... ... u.a.: facinus, Cic.: nuptiae, Sall.: sermo scelestior, Liv.: scelestissimum te arbitror, Plaut. – etsi scelestus est, at mi infidelis non ... ... Sophe, impetra, si quae sunt manes, ne tam scelestum discidium diutius experiscar, Corp. inscr. Lat. 6 ...
oceupätio , ōnis, f. (occupo), I) die Besetzung, Einnahme, fori, Cic.: veteri occupatione, durch alte Besitznahme, Cic. – II) übtr., die Abhaltung, die Beschäftigung, occupationes infinitae, Cic.: molestissimae, ...
Buchempfehlung
Die beiden »Freiherren von Gemperlein« machen reichlich komplizierte Pläne, in den Stand der Ehe zu treten und verlieben sich schließlich beide in dieselbe Frau, die zu allem Überfluss auch noch verheiratet ist. Die 1875 erschienene Künstlernovelle »Ein Spätgeborener« ist der erste Prosatext mit dem die Autorin jedenfalls eine gewisse Öffentlichkeit erreicht.
78 Seiten, 5.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro