cērātūra , ae, f. (cera), das Überziehen mit Wachs, der Wachsüberzug, Col. 12, 50, 16.
ceratinās , ae, m., s. ceratinus a. E.
prō-patulus , a, um, frei, offen, der ... ... dem Zutritte eines jeden ausgesetzt, I) adi.: aestivo tempore in loco propatulo (cenitabant), Varro de vit. P. R. 1. fr. 27 (b. ...
rhīnocerōticus , a, um (ῥινοκερωτικός), vom Nashorn, naris rhinocerotica, sprichw. st. Spott, Sidon. carm. 9, 349. ...
cēnito , āvī, āre (Frequ. v. ... ... alqm, Cic.: foris apud alqm, Apul.: cum alqo, Val. Max.: solus cenitabat, Suet.: triclinium, ubi delicate cenitaret, Varr.: ad focum hieme ac frigoribus cenitabant, aestivo tempore in loco propatulo; rure in chorte, in urbe in tabulino ...
ceratinus , a, um (κερά ... ... 45, 7 (8). Quint. 1, 10, 5: dass. subst., ceratina, ae, f. oder (richtiger) ceratinās, ae, m. (κερατίνης), ...
cornūtus , a, um (cornu), I) gehörnt, aries ... ... 145. Apic. 10, 454. – II) übtr.: syllogismus c. (= ceratina), der Hornschluß, ein sophistischer Trugschluß, Hieron. epist. 69, ...