Anacreōn , ontis, Akk. onta, m. (Ἀν ... ... . – Dav.: a) Anacreontīus , a, um (Ἀνακρεόν ... ... fr. 14, 13. p. 71, 11 H. – b) Anacreonticus , a, um, anakreontisch, ...
2. Creo , ōnis, m. u. gew. Creōn , ontis, Akk. ontem u. onta, m. (Κρέων), I) König von Korinth, der seine Tochter Krëusa dem Jason verlobte, Hor. epod. 5, ...
ēbriōsus , a, um (ebrius), dem Trunke ergeben, der Trunkenbold, Cic. u.a. – Compar., in his libidinosior Anacreon an ebriosior vixerit, Sen. ep. 88, 33: ebriosa (saftreiche) ...
amātōrius , a, um (amator), zum Liebhaber (des andern Geschlechts ... ... Liebe gehörig, verliebt, zärtlich, buhlerisch, Liebes-, sermo, Cic.: poësis (Anacreontis), verliebten Inhalts, Cic.: epistulae, Apul.: u. so versus ...
Teos , ī, f. (Τέως), Stadt an ... ... Tēïus , a, um (Τήϊος), teïsch, Anacreon, Hor.: poet. = anakreontisch, Musa, Ov.: fides, ...
poēta , ae, m. (ποιήτης ... ... poëta bonus, optimus, Cic.: p. barbarus (v. Nävius), Plaut.: Anacreon, lyricus p., Porphyr.: p. epigrammaticus, Spart.: p. scaenicus, Varro LL ...