camilla , ae, f. (camillus), ein aus unbescholtener Ehe entsprossenes, freigeborenes, ehrbares Mädchen, caelitum camilla, Götterkind, Pacuv. 232, von den Glossatoren (s. Varr. LL. 7, 34. Macr. sat. 3, 8, 7 ...
scamillāriī , s. scabillāriī.
scabillāriī , iōrum, m. (scabillum = scabellum), die Taktsohlenschläger, ... ... . Lat. 6, 10147 a u. 11, 5054. – auch scamillarii geschr., Corp. inscr. Lat. 11, 4813.
pharetrātus , a, um (pharetra), mit dem Köcher, köchertragend, Camilla, Verg.: puer, Kupido, Ov.: virgo, Diana, Ov.: Getae, Ov.
prae-ministra , ae, f. die Dienerin, Dianae (als Erklärung v. camilla), Macr. sat. 3, 8, 6: übtr., lingua mendaciorum et amaritudinum praeministra, Apul. apol. 8.
2. dīus , a, um, archaist., poet. u. nachkl ... ... edel, Casmilus, dius administer diis magnis, Varro LL. 7, 34: dia Camilla, Verg. Aen. 11, 657: Vok., o Romule, Romule die! ...
fugio , fūgī, fugitūrus, ere (griech. φεύγω, φυγή, ... ... Partiz. fugiēns, flüchtig, enteilend; selten von Pers., Camilla super amnem fugit, flieht (an den Speer gebunden), Verg.: rapido per ...
gȳrus , ī, m. (γῦρος), der ... ... (vulpes) in gyrum, er kehrt im Kr. zurück, Ov.: eludit (Camilla) gyro interior, Verg.: iactari volubilibus gyris (v. Frauen), Amm. ...
obvius , a, um (ob u. via), begegnend, ... ... litterae mihi volant obviae, Cic.: cui mater se tulit obvia, Verg.: obvia cui Camilla occurrit, Verg.: alci obvius eo, Ov.: poterisne rotatis obvius ire polis, ...
1. flāminius , a, um, zum Flamen-, bes ... ... Hieron. epist. 123, 8 (wo Form flaminea). – γ) (sc. camilla) die Gehilfin der Flaminica Dialis, Paul. ex Fest. 93 ...