circum-fluo , fluxī, fluxum, ere, I) etw. ... ... Ov.: cum oceanus omnes terras circumfluat, Gell.: Spartam Eurotas circumfluit, Sen. rhet.: Cariam circumfluunt Maeander et Orsinus, Plin.: cum aliae aquae subterfluant terras, aliae circumfluant, ...
mitto , mīsī, missum, ere, gehen-, laufen lassen, ... ... (s. Dräger Hist. Synt. 2 2, 369 ff.), parasitum misi nudiusquartus Cariam (nach K.) petere argentum, Plaut.: reddere hoc, non perdere erus ...
venio , vēnī, ventum, venīre (βαίνω ... ... domo (Heimat), Liv.: ad alqm, Cic.: ad urbem, Cic.: in Cariam ex insula, Plaut.: in astu, Ter. u. Nep.: in Tusculanum ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... georg. 1, 381, u. 4, 186. – pantherae constituisse dicuntur in Cariam ex nostra provincia decedere, Cic. ep. 2, 11, 2. – γ ...
laniēna , ae, f. (lanius), I) die Fleischbank ... ... Apul. met. 4, 24: atrocissima virilitatis lan., ibid. 7, 25: vicariam pro me lanienam susceptare, sich statt meiner verstümmeln lassen, ibid. 2, ...
circum-eo u. circu-eo , īvī u. gew ... ... ibi (auf dem Forum) et prensare homines coepit, et non orare solum precariam opem sed pro debita petere, Liv. – m. Acc., senatum circumirent ...
vicārius , a, um (vicis), die Stelle ... ... , f., a) die Stellvertreterin, übh., se pro coniuge vicariam dare, sich für den Gatten aufopfern, Sen. ad Helv. 17, ...
nōbilito , āvī, ātum, āre (nobilis), bekanntmachen, I ... ... civitatis spectata ac nobilitata virtus, Cic.: nobilitatur carminibus omnium, quae se pro coniuge vicariam dedit, Sen. – b) im üblen Sinne, in üblen Ruf ...
... .: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – b) adv. ... ... 1) eig.: a) adi.: imperium, Tac.: vita, Tac.: precariam animam inter infensos trahere, Tac. – b) subst.: α) precārium, ...
saccārius , a, um (saccus), zu den Säcken gehörig, ... ... , 3700. – b) saccāria, ae, f., die Sackträgerei, saccariam facere, Säcke tragen (als Tagelöhner), den Sackträger machen, Apul. met. ...