taedium , iī, n. (taedet), I) der Ekel ... ... einer Sache, a) m. Genet.: taedium rerum adversarum, Sall.: longinquae obsidionis, Liv.: taedio annuae ambitionis, Liv.: taedio curarum fessus, Tac.: ...
... u. (Akk.) 676: Pandionis populus, Lucr. 6, 1141: Cecropiae Pandionis arces, Athen, Mart. 1, 25, 3: Pandione nata = ... ... , 3, 39. – Dav. Pandīonius , a, um, pandionisch, des Pandion, auch poet. = athenisch ...
spēs , eī, f. (altlat. Plur. speres, wov ... ... spes est in vobis, beruht auf euch, Cic.: in eo spem verti obsidionis, darauf beruhe usw., Liv.: omnem spem salutis in virtute ...
dē-cēdo , cessī, cessum, ere, wegtreten = abgehen ... ... (Ggstz. in fide atque officio pristino esse), Liv.: fide, Liv.: ne obsidionis quidem metu fide decessisse, Liv. – δ) v. der Art ...
Oedipūs , podis u. pī, Akk. podem u. ... ... C) Oedipodīonius , a, um, zu Ödi pus gehörig, ödipodionisch, Thebae, Ov. met. 15, 429 u. Lucan. 8, ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... unpers., zugl. m. de u. Abl., quorum omnium testimoniis de hac Dionis pecunia confirmatum est, Cic. – mit folg. Acc. u. Infin., ...
im-patiēns , entis (in u. patiens), Adi. m ... ... .: societatis, sich in kein geselliges Zusammenleben fügend, ungesellig, Tac.: obsidionis, nicht imstande, bei einer B. auszuharren, Tac.: contumeliarum ferendarum, Sen ...
imprūdentia , ae, f. (imprudens), I) das Unabsichtliche ... ... – 2) die Unklugheit, Unvorsichtigkeit, der Unverstand, Dionis, praetorum, Nep.: per imprudentiam, aus U., Cic. Verr. 2, ...