dē-collo , āvī, ātum, āre (de u. collum), ... ... Halse herabnehmen, Caecil. com. 116. – II) köpfen, enthaupten, alqm, Sen. apoc. 6, 2; de rem. fort. 3 ...
dē-trunco , āvī, ātum, āre, I) vom Stamme-, ... ... .: alam regis apium, Plin. – II) prägn., stutzen, verstümmeln, enthaupten, arbores, Liv.: gladio detruncata corpora brachiis abscisis, Liv.: Amastrum (sc ...
dē-capito , āvī, ātum, āre (de u. caput), enthaupten, köpfen, Ps. Rufin. in psalm. 41, 1.
amputātio , ōnis, f. (amputo), das Abschneiden, ... ... : membrorum, Augustin. de civ. dei 19, 4, 2: capitis, das Enthaupten, Köpfen, Ulp. dig. 48, 19, 28 pr.: digitorum, Selbstverstümmelung ...
Postumius , a, um (vgl. Varro LL. 9, 60 ... ... 125. – A. Postumius Tubertus, der als Diktator seinen eigenen Sohn enthaupten ließ, weil er gegen seine Befehle mit dem Feinde gefochten, Liv. 4 ...