Gorgiās , ae, Akk. am u. ān, m. (Γοργίας), I) griech. Sophist aus Leontini, Zeitgenosse des Sokrates, Cic. de or. 1, 103 (Akk. -am) u. de sen ...
imperītē , Adv. (imperitus), ungeschickt, einfältig, nec imp., Cic.: imperite absurdeque fictum, Cic.: pauca ex Gorgia Platonis imp. excerpta, Quint.: quid potuit dici imperitius, quam etc., Cic. ...
Īsocratēs , is, m. (Ἰσοκράτης), ein berühmter Rhetor in Athen, Schüler des Prodikus und Gorgias, Lehrer vieler ausgezeichneter Männer, Verfasser vieler Reden, von denen 21 noch erhalten ...
Alcidamās , antis, Vok. a, m. (Ἀλκ ... ... ;ας), ein griech. Rhetor, aus Eläa in Äolis, ein Schüler des Gorgias, Cic. Tusc. 1, 116: Alc. Elaïtes, Quint. 3, 1 ...
Empedoclēs , is u. ī, Akk. em u. ... ... ein berühmter griechischer Philosoph u. Dichter aus Agrigentum (Girgenti) auf Sizilien, Lehrer des Gorgias, Verfasser eines Gedichtes über die Natur der Dinge, Lucr. 1, 716 ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... cluditur Apennino et armamentis, Quint.: cludendi inchoandique sententias ratio, Quint.: disputatio illa contra Gorgian ita clauditur, ουκοῦν etc., Quint.: cum ventum est ad ipsum illud, quo ...
ex-cerpo , cerpsī, cerptum, ere (ex u. carpo), ... ... , Plin. ep.: nihil legit, quod non excerperet, Plin. ep.: pauca ex Gorgia Platonis a prioribus imperite excerpta legere contenti, Quint.: ea (verba) Crispus Sallustius ...
audītor , ōris, m. (audio), I) der Hörer ... ... eines Lehrers, der Schüler, Perseus Zenonis auditor, Cic.: clarissimus Gorgiae auditorum, Isocrates, Quint.: verb. auditor et discipulus Platonis, Cic.: ...
dē-nūntio , āvī, ātum, āre, ankündigen, kundtun, anzeigen ... ... Acc. u. Infin.: Sex. Alfenus denuntiat sese procuratorem esse, Cic.: Gorgias se ad omnia esse paratum denuntiavit, Cic.: capite se illum damnaturos denuntiarunt, ...
disputātio , ōnis, f. (disputo), I) die Berechnung ... ... Cic. u.a.: in hac disputatione de fato, Cic.: disputatio illa contra Gorgiam, Cic.: disputationem habere contra iustitiam, Lact.: hāc in utramque partem disputatione habitā ...
vituperātio , ōnis, f. (vitupero, āre), das Tadeln ... ... duas maximas vituperationes, Cic. ad Att. 16, 7, 5: quod idem fecisse Gorgiam, cum singularum rerum laudes vituperationesque conscripsisset, Cic. Brut. 47. – meton ...