trucīdo , āvī, ātum, āre (caedo), totschlagen, schlachten, hinschlachten, niedermetzeln, niedersäbeln, I) eig. u. übtr.: 1) eig.: agros vastari, pecus diripi, trucidari, Auct. b. Afr.: captos sicut pecora, Sall. (vgl. ...
trucīdātio , ōnis, f. (trucido), I) das Totschlagen, Hinschlachten, das Niedermetzeln, civium, Cic. Phil. 4, 11: hominis, Lact. epit. 63, 3: hominum, Cic. Tull. 42: tantam trucidationem facis, du ...
macto , āvī, ātum, āre (zu Wz ... ... perfidos et ruptores pacis ultioni et gloriae, Tac. – b) opfern = hinschlachten, morden, alqm, Cic., oder hinschlachten, = um jeden Preis verurteilen, alci alqm mactandum civitatis testimonio ...
con-trucīdo , āvī, ātum, āre, abschlachten, abstechen, niederstechen, a) im engern Sinne, taurorum opima corpora, Sen.: bestias ... ... contrucidato, Cic. Sest. 79: u. (im Bilde) rem publicam, hinschlachten, Cic. Sest. 24.