Hirpīnī (Irpīnī), ōrum, m. ( nach Serv. Verg ... ... der Hirpiner, das Hirpinische, Liv. 22, 13 in. u. s. – Dav. Hirpīnus (Irpīnus), a, um, hirpinisch, ager, fundus, Cic.: pubes, ...
Irpīnī , Irpīnus , s. Hirpīnī.
Trivīcum , ī, n., ein italisches Städtchen im Hirpinischen, j. Trevico, Hor. sat. 1, 5, 79.
Ampsanctī (sc. lacus), selten Ampsanctus (Ams.), ī, m., ein durch seine mephitischen Ausdünstungen berüchtigter kleiner See im Hirpinischen, nicht weit von Aeculanum (j. Fricenti), neben dem sich ein ...
Aquilōnia , ae, f., Stadt im Hirpinischen, beim j. Carbonara, Liv. 10, 38 sqq. – Deren Einw. Aquilōnī, ōrum, m., die Aquilonier, Plin. 3, 105.
Equus Tuticus , ī, m., ein unbedeutendes Städtchen im Hirpinischen (in Unteritalien), jetzt Castel Franco, Cic. ad Att. 6, 1, 1. Vgl. Porphyrio u. die Auslgg. zu Hor. sat. 1, 5, 87.
dē-do , didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. ... ... Romani, Liv. – m. ad u. Akk., ad Quintum Fulvium Hirpini et Lucani et Volcientes dediderunt sese, Liv. 27, 15, 2. ...
1. populus , ī, m. ( zu pleo, plēbēs, ... ... casci populi Latini, Enn.: defecere ad Poenos hi populi: Atellani, Calatini, Hirpini etc., Liv.: simul Aequos clades prohibuit Bolanis suae gentis populo praesidium ferre, ...
posteritās , ātis, f. (posterus), I) die künftige ... ... posteritatis eris, Ov. – v. Tieren, die Nachkommenschaft, post. Hirpini, Iuven. 8, 62. – II) das Nachstehen, ...