Biās , antis, m. (Βίας), aus Priene in Ionien, ... ... . Max. 7, 2. ext. 3. Auson. lud. sept. sap. (Bias) 1. p. 104 Schenkl.
dias , atis, f., s. dyas.
... non polest quisquam alias beatus esse, alias miser, Cic.: alias... alias... alias, Plin. 7, 188: u. so ... ... : alias... plerumque, Cic.: interdum... alias, Cic.: alias... alias... saepius od. aliquando, Plin. ...
cūiās , ātis, od. nicht zsgz. cūiātis (archaist. quōiātis), ... ... (gebürtig, stammend)? was für ein Landsmann? Nom. cuias, Liv. 27, 19, 8: quoiatis, Plaut. Bacch. 23; Curc. ...
amiās , ae, f. (ἀμίας), der Thunfisch (Scomber Thynnus, L.), Lucil. sat. fr. inc. 53 (b. Varr. LL. 7, 47), Plin. 9, 49; vgl. Paul. ex Fest. ...
2. Ēlīās (Hēlīās), ae, m., ein Prophet der Juden, Lact. 4, 11, 6 u.a. Eccl.: auch Nom. Ēlīa , Prud. cath. 7, 27 ed. Dressel.
Ariās , ae, m., s. 1. Arīa .
grias , adis, f., eine Pflanze in Lukanien, Ps. Apul. herb. 80.
1. Ēlias , adis, s. Elis.
Ē-vias , s. Euhias.
Euias , s. Euhias.
Ēsāiās , ae, m., der jüdische Prophet Jesaias ... ... 773 u.a. Eccl.: Nbf. Īsāiās, Vulg. Isai. 1, 1 sqq. Paul. Nol. 23, 195. – Dav. Ēsāiānus , a, um, jesaianisch, des Jesaias, illud supplicium, ...
būnias , adis, Akk. ada, f. (βουνιάς) u. būnion , ī, n. (βούνιον), eine Art Steckrüben, Col. poët. 10, 422. Plin. ...
antias , adis, f. (ἀντιάς), die Mandel am Halse, Plur., Cass. Fel. 35. p. 77, 2 (griech. bei Cels. 7, 12, 2).
Bēlias , Bēlīdes u. Bēlis , s. Bēlus.
Euhias (Euias), adis, f. (ευϊάς), die Bacchantin, Hor. carm. 3, 25, 9.
coliās , ae, m. (κολίας), eine Art Thunfische, Plin. 32, 146.
Actias , adis, f., s. 1. Actē u. Actium.
Augīas , s. Augēās.
Druias , adis, f., s. 2. Dryas.
Buchempfehlung
Die letzte zu Lebzeiten des Autors, der 1835 starb, erschienene Lyriksammlung.
242 Seiten, 12.80 Euro