... ) im allg.: liberi certi, von gewisser Abkunft, Cic.: liberi parvi, Cic., parvuli, Quint.: liberi debiles monstrosique, Sen.: parentes liberi ac coniuges, Liv.: coniunx ac liberi, Liv.: uxor et liberi, Flor.: liberos procreare, Cic.: liberos ...
ibēris , s. 2. hibēris.
Tiberis , is, Akk. im, Abl. ... ... 10, 421. – Dav.: A) Tiberīnis , idis, f. (Tiberis), die Tibernymphe, die Tiberinide, Tiberinides udae, Ov. fast. 2, 597. – ...
2. hibēris , idis, Akk. ida, f. (ἰβηρίς), eine Pflanze, die Giftkresse, Plin. 25, 87 sq. u. 25, 134.
1. Hibēris , f. = Hiberia, Sil. 4, 59 codd.
Tiberius , iī, m., I) ein ... ... 3, 3, 66. – B) Tiberiānus , a, um, tiberianisch, des Tiberius, tempus, Tertull.: domus, Suet.: pira, Lieblingsbirnen des Tiberius, Plin. – C) Tiberiolus , ī, m. (Demin.), ...
Biberius , ī (bibo), der Trunkenbold, Spottname des Tiberius, Suet. Tib. 42, 1.
Celtibērī , ōrum u. synk. ûm, m ... ... das Land der Keltiberer, Keltiberien, Caes. u.a.: Celtiberia terra, Catull. 39, 17. – C) Celtibēricus , a, um, keltiberisch, Liv. u.a. ...
il-līberis , e (in u. liberi) = ἄπαις, kinderlos, Tert. adv. Marc. 4, 34.
Tiberīnis , - nus , s. Tiberis.
Tiberiānus , a, um, s. Tiberius.
Tiberiolus , ī, m., s. Tiberius.
trānstiberīnus , a, um (trans u. Tiberis), jenseit der Tiber ... ... Mart. 1, 41, 3. – Plur. subst., trānstiberīnī, ōrum, m., die jenseit der Tiber Wohnenden, die Transtiberiner, Cic. ad. Att. 12, 23, 3.
... 7996;βηρες) od. gew. Hibērī (Ibēri), ōrum, m., die Hiberer ... ... I) die Bewohner der Landschaft Hiberia in Hispanien, Plur. Form Hiberi, Verg. georg. 3 ... ... . 6, 120. – B) Hibēriacus , a, um, hiberisch, poet. = hispanisch ...
... Stadt in Umbrien, diesseit der Apenninen, an der Tiber, dah. Tiberinum, j. Citta di Castello, Plin. 3, 53. Plin. ep. 4, 1, 4. – deren Einw. Tifernātes Tiberini, Plin. 3, 114. – II) Stadt in Umbrien am Metaurus ...
Mulciber , beris u. berī, m. ... ... Acc. tr. 558. Cic. poët. Tusc. 2, 23 (Genet. Mulciberi). Ov. art. am. 2, 562 (Genet. Mulciberis). Corp. inscr. Lat. 5, 4295 (Dat. Mulcibero). – ...
... 1, 13, 2. – übtr., libera od. liberior toga, libera vestis, das Kleid eines Freien, die männliche Toga ... ... (freie Luft) frui, Cic., Sen. u. Lact.: liberiore frui caelo, Ov.: aqua liberior, das freier fließende (= das Meer ...
2. quī (eig. alte Ablativform v. 1. qui, ... ... quī /), I) relat. wodurch, wovon, ut det, qui fiamus liberi, Plaut.: in tanta paupertate decessit, ut, qui efferretur, vix reliquerit, ...
cis , Praep. m Acc. (verwandt mit is u. ... ... Raume: cis Ariminum, Cato fr.: cis Taurum, Cic.: et uls et cis Tiberim, Varr. LL.: cis Padum ultraque, Liv. – II) übtr., in ...
uls (archaist. ouls) u. ... ... bei Varro LL. 5, 50: bes. in der Verbindung et uls Tiberim et cis Tiberim, Varro LL. 5, 83. Gell. 12, 13, 8: cis Tiberim et ultis Tiberim, Pompon. dig. 1, 2, 2. § 31.
Buchempfehlung
Demea, ein orthodox Gläubiger, der Skeptiker Philo und der Deist Cleanthes diskutieren den physiko-teleologischen Gottesbeweis, also die Frage, ob aus der Existenz von Ordnung und Zweck in der Welt auf einen intelligenten Schöpfer oder Baumeister zu schließen ist.
88 Seiten, 4.80 Euro