dīvīsim , Adv. (divido), getrennt, Hieron. epist. 100, 14.
crisimos , Akk. on, Nom. Plur. oe, ... ... kritisch, stati dies, quos crisimos appellant, Tage der Krisis in den Krankheiten, Cael. Aur. ... ... . 1, 14, 108: ut in morbis dies septimi suspecti sunt et crisimoe dicuntur, Censor. 14, 9; cf. ...
plīsimus , s. multus /.
indīvīsim , Adv. (indivisus) = ἀδιακρίτως, nicht unterschieden, Acta martyr. 11 a , 22. Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 490.
vērīsimilis , s. similis.
in-vērīsimilis , e, unwahrscheinlich, non inv. ratio, Prisc. 6, 78.
vērīsimiliter , s. similiter.
vērīsimilitūdo , s. similitūdo.
crisis , Akk. im, f. (κρίσις), die Entscheidung, entscheidende Wendung, Krisis, eandem crisim habere, Sen. ep. 83, 4 H.
incīsē u. incīsim , Adv. (incīdo), in kurzgegliederter Rede, Cic. or. 212 (incise); 213 u. 225 (incisim).
adulēscentia , ae, f. (adulescens), I) das Alter ... ... ineuntis adulescentiae vitia, Nep.: citius adulescentiae senectus quam pueritiae obrepit, Cic.: infantiam amisimus, deinde pueritiam, deinde adulescentiam, Sen.: ineunte adulescentiā, Cic.: ab adulescentia, ...
... 16. – haec quidem duo binis pedibus incisim, deiinde membratim, Cic. or. 213; vgl. Cic. de ... ... quidquid deinde fors tulerit, Curt. – u. einen stärkern Gedanken anfügend, emisimus ex obsidione, pacem cum victis fecimus, tutelae deinde (dann sogar) ...
ut , urspr. Form utī , arch. utei, ... ... – dah. steht auch ut nach den Ausdrücken certum, verum, falsum, verisimile, rectum, iustum, usitatum est u.a., Cic., Nep. u. ...
fīo , factus sum, fierī (aus indogerm. *bhu-i ... ... γ) wie unser werden = sein, mihi non fit verisimile, es wird (= es ist) mir nicht wahrsch., Tert.: nec potest ...
Mārs , Mārtis, m. (Mavors u. Mavortius, w. ... ... apertus, offene Feldschlacht, Ov.: Actiacus, Schlacht bei Aktium, Plin.: quos amisimus cives, eos Martis vis perculit, non ira victoriae, Cic. Marc. 17: ...
Īsis , idis, f. (Ἶσις), ägyptische Halbgottheit ... ... : Dat. Isi, Corp. inscr. Lat. 5, 779: Akk. Isim, Cic. de nat. deor. 3, 47. Ov. am. 2, ...
at-que u. ac (letzteres in der klass. ... ... u. Spengel Ter. Andr. 1, 3, 20), mihi hercle non fit verisimile; atque ipsis commentum placet, Ter.: propera; atque audin, Ter. (dagegen ...
locus , ī, m. (Plur. loci einzelne Orte, ... ... ne etc., Cic.: cui loco consulite, Cic.: loci, in quos honesti naturam divisimus, Cic. – / Arch. Nbf. stlocus, nach Quint. 1 ...
sūcus ( nicht succus), ī, m. (sūgo), der ... ... Hor. – 3) bildl., der Saft, a) übh.: amisimus sucum et sanguinem, Lebhaftigkeit, Geist, Kraft, Cic. ...
3. Ancōn , ōnis, f. (Ἀγκών) ... ... (Stadt u. Haken, Heftel; vgl. 1. ancon no. I, d) amisimus, Cic. ad Att. 7, 11, 1. – Form - ona ...
Buchempfehlung
Als einen humoristischen Autoren beschreibt sich E.T.A. Hoffmann in Verteidigung seines von den Zensurbehörden beschlagnahmten Manuskriptes, der »die Gebilde des wirklichen Lebens nur in der Abstraction des Humors wie in einem Spiegel auffassend reflectirt«. Es nützt nichts, die Episode um den Geheimen Hofrat Knarrpanti, in dem sich der preußische Polizeidirektor von Kamptz erkannt haben will, fällt der Zensur zum Opfer und erscheint erst 90 Jahre später. Das gegen ihn eingeleitete Disziplinarverfahren, der Jurist Hoffmann ist zu dieser Zeit Mitglied des Oberappellationssenates am Berliner Kammergericht, erlebt er nicht mehr. Er stirbt kurz nach Erscheinen der zensierten Fassung seines »Märchens in sieben Abenteuern«.
128 Seiten, 5.80 Euro