Ismarus , ī, m. (Ἴσμαρος), u. Ismara , ōrum, n., ein Berg in Thrazien am Hebrus, nebst einer Stadt gleichen Namens, Verg. ecl. 6, 30: Plur. bei Lucr. 5, 30 ...
iuvo , iūvi, iūtum, Partiz. Fut. iuvātūrus, iuvāre, ... ... ., iuvat m. folg. Infin., es nützt, frommt, iuvat Ismara Baccho conserere, Verg. georg. 2, 37. – absol., pertinacia iuvantis ...