ēlixo , āvī, ātum, āre (elixus), absieden, Apic. 2, 42 u.a. Vgl. Gloss. ›elixo, εκζεννύω‹.
prōlixo , āre (prolixus), ausdehnen, verlängern, Colum. 4, 24, 22.
per-ēlixo , āre, tüchtig sieden, Apic. 7, 289.
ēlixūra , ae, f. (elixo) = elixatura (w. s.), Apic. 9, 409.
... , zweige- u. blätterreich, sich weit ausbreitend, Suet.: barba, Hieron.: prolixo nec exili corpore erat, Suet.: prolixior arator, ein langer u. breitschulteriger, stämmiger, Colum.: non tam prolixo provolat ictu, weitem Schusse, Lucr. – B) übtr.: ...
ēlixātūra , ae, f. (elixo), der Absud, Dynamid. 1, 18; 1, 24 u. 61; 2, 12 22.
lacūna , ae, f. (eig. lacuina v. lacus ... ... in pavimento non audes facere lacunam (ein Loch), at in humu calces facis elixos, Varro sat. Men. 531: fontes et maria, quae meatus et lacunas ...
calceus (calcius), ī, m. (calx, Ferse), der ... ... pede maior erit, subvertet, si minor, uret, Hor.: in humu calceos facies elixos, Varr. fr.: si mane sibi calceus perperam ac sinister pro dextro induceretur, ...