Mārcius , a, um, Name einer röm. gens, ... ... marcisch, aqua, vom Könige Ankus Marcius, hernach von Q. Marcius Rex nach Rom geleitet, Plin. 31, ... ... in Ligurien benannt nach der Niederlage, die der Konsul Q. Marcius das. (i. J. 188 ...
2. Rēx , Beiname der gens Marcia, wie der Konsul Q. Marcius Rex, Sall. Cat. 30, 3: der Schwager des Klodius, Q. (Marcius) Rex, in einem Wortspiele bei Cic. ad Att. 1, 16, ...
1. Ōstia , ae, f. u. Ōstia , ōrum ... ... unseren Städtenamen »Gemünd«), eine Stadt in Latium, am Ausflusse des Tibers, von Ankus Marcius erbaut, um Rom als Hafenplatz zu dienen, j. Ruinen zwischen Torre Bovacciana ...
2. Ancus , s. Mārcius.
Cannae , ārum, f., Flecken Apuliens an der Ostseite des Aufidus (der dah. amnis Canna heißt in der Weissagung des Marcius b. Liv. 25, 12, 5), bekannt durch die furchtbare Niederlage, ...
Coriolī , ōrum, m., Stadt der Volsker in Latium, schon von Gaius Marcius (dah. Coriolanus zubenannt) zerstört, Liv. 2, 33, 5 sqq.; 3, 71, 6 sq. – Dav. Coriolānus , a, um, koriolanisch, res ...
Mārciānē , Adv., s. Mārcius.
Aventīnum , ī, n. u. Aventīnus , ī, m ... ... einer der sieben Hügel Roms, zwischen dem palatinischen u. cölischen, der unter Ankus Marcius seine ersten Bewohner erhalten haben soll, Rom. Aventinum, Liv. 1, 33 ...
sublicius , a, um (sublica), aus Balken bestehend, auf Pfählen ruhend, pons, eine Pfahlbrücke über die Tiber, von Ankus Marcius erbaut, Liv. u.a.
Mārciānus , a, um, s. Mārcius u. 2. Mārcus.
vario , āvī, ātum, āre (1. varius), I) tr. ... ... cum sententiis variaretur, Liv.: nec variatum comitiis est, quin cum Manlio Gnaeo censor Marcius crearetur, Liv. 7, 22, 10. – e) der Gesinnung nach ...
mīlle , Numer., I) adi. tausend, mille et ... ... oft ohne Genet. passuum, ut mihi ultra quadringenta milia liceret esse, Cic.: Marcius et Atilius ad Gitanas Epiri oppidum decem milia a mari cum escenderent, Liv.: ...
clipeus (altl. clupeus), ī, m. u. ... ... clipeum aureum, Treb. Poll.: cl. argenteum, Liv.: cl. Marcium, Liv., Marcius, Plin.: clipea inaurata, Liv.: clipeus auro et magnitudine insignis, Tac. – ...
muliebris , e (mulier), I) zum Weibe gehörig, weiblich, ... ... , Liv.: templum Fortunae Muliebris, zum Andenken an die Frauen, die den Marcius Coriolanus zur Wilde gestimmt hatten, Liv. – subst., muliebria, ium ...