affīnis (adfīnis), e, angrenzend, I) eig.: gens affinis Mauris, Grenznachbarn der Mauren, Liv. 28, 17, 5: dah. subst., affīnēs, ium, m. pl., die Grenznachbarn (der Feldmark nach), s. Paul. ex ...
... – 2) Mauricus , a, um, maurisch, Coripp. Ioh. 2, 137. – Adv. Mauricē , maurisch, Varro b. Gell. 2, 25, 8. – 3) Mauricātim , Adv., maurisch, (scire, Laber, com. 16. – ...
in-curro , currī ( auch cucurrī), cursum, ere, ... ... hostium, Liv. – m. Dat., levi armaturae hostium, Liv.: ab latere Mauris, Sall. – mit bl. Acc., hostium latus, Liv.: novissimos, ...
imperito , āvī, ātum, āre (Intens. v. impero), ... ... imperitaret, Tac.: lubido imperitandi, Sall. – m. Dat., Pseudulo, Plaut.: Mauris omnibus, Sall.: oppido, Liv.: legionibus, Hor.: proximis, Flor.: equis, ...
succīdia , ae, f. (succīdo; vgl. Varro LL. ... ... abstechen), Cato oratt. 8. fr. 1: sucidis (so!) aeternoque silentio Mauris sum (traditus), dem Tode, Corp. inscr. Lat. 8, 868. ...