1. Māvors , vortis, m. = Mars, I) eig., der Gott Mars (s. Mārsno. I), Cic. de nat. deor. 2, 67. Verg. Aen. 8, 630 u.a. Dichter. – M. pater, Val. ...
2. māvors (māfors) vortis, m. u. māforte , is, n., ein kurzer Mantel, mit dem man Hals und Schultern bedeckte, Serv. Verg. Aen. 1, 282 (wo Thilo maforte). Isid. orig. 19, 25 ...
Mārs , Mārtis, m. (Mavors u. Mavortius, w. s.; archaist. Dat. Martei, Corp. inscr. Lat. 1, 531, Marte, Corp. inscr. Lat. 1, 62), I) Mars, A) eig., einer der dii ...
māfors , māforte , s. 2. māvors.
armipotēns , entis (arma u. potens), waffenmächtig, kriegerisch, tapfer, Minerva, Acc. fr.: Mavors, Lucr.: Mars, Verg.: Achilles, Verg.: diva, Minerva, Verg.: ductor, genitor, Claud.: v. Örtl., Syria, ICt.: Ausonia, ...
1. artus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ ... ... esset, als er in der Klemme war, sich bedrängt sah, Liv.: numquam Mavors adeo constrinxit in artum res, Claud.
sanguineus , a, um (sanguis), zum Blute gehörig, ... ... .: sucus herbae, Plin. – II) bildl., blutgierig, blutdürstig, Mavors, Verg.: Mars, Ov.: vir, v. Hannibal, Sil.