ames (der Nominat. ames noch ohne Beleg), mitis, vermutl ... ... m. (eig. apmes v. * apio), ein Querholz zum Einfügen, ... ... . 21, 5. Ulit. Grat. cyn. 87 ( wo ancon = ames). – II) Plur. ...
... gloria, Cic.: invidia gloriae comes, Nep.: eminentis fortunae comes invidia, Vell.: grammatice dulcis secretorum c ... ... Führer eines Knaben, gew. verb. custos comesque alcis, Verg.: comes et rector alcis, Suet.: puero ... ... illi tui delecti, Cic.: senatoris filius contubernalis aut comes magistratus, Suet.: comes scribaque Neronis, Hor.: Pompeii libertus et paene ...
Cameses , is, m., ein alter König Italiens, Mitregent ... ... Janus, nach dem die Gegend Camesene hieß, Hyg. bei Macr. sat. 1, 7, 19. – nach a. hieß die Gattin des Kameses Camesene (od. Camasena), Serv. Verg. Aen. 8, 330 ...
Chremēs , mētis, Akk. ētem, mēta u. mem, m., ein alter Geizhals in mehreren Stücken des Terenz, Nom. bei Cic. de fin. 1, 3. Hor. epod. 1, 33: Akk., -metem, Ter. Andr. 472 ...
cōmēsor u. cōmestor , ōris, m. (1. comedo), der Verzehrer, Fresser, Form -sor, Gaius dig. 21, 1, 18 pr. u. Eccl.: Form -stor, Vulg. sap. 12, 5.
Datamēs , is, Akk. ēn, m., ein persischer Satrap, Nep. Dat. 1 sqq. Frontin. 2, 7, 9.
comēsus , Abl, ū, m. (1. comedo), das Verzehren, Isid. 20, 1, 1.
comestio , ōnis, f. (1. comedo), das Verzehren, Anthol. Lat. 396, 7 M. Cassian. coen. inst. 4, 21. Fulg. myth. 1, 5 (Plur.) u. 15. Isid. 20, 2, 21 u. ...
dēmessor , ōris, m. (demeto), einer der zumißt, Carm. epigr. 1238.
comestor , s. cōmēsor.
bimēstris (bimēnstris), e (bis u. mensis), zweimonatlich, a) v. leb. Wesen = zwei Monate alt, porcus, Hor. carm. 3, 17, 15 (wo Abl. -trī): porca, Ov. fast. 6, 158 ( ...
dē-tumēsco , tumuī, ere, aufhören zu schwellen, ... ... 5, 468: ut ergo tam ambitiosus detumuit imber, Petron. 17, 3: detumescunt odia, Petron. 109, 5: donec (numeri) quodam modo detumescant, Augustin. de music. 6, 9, 24.
comestūra , ae, f. (1. comedo), das Aufzehren, der Verbrauch, Augustin. serm. 36, 5 u. 46, 16 u.a. Eccl. (s. Rönsch Itala p. 40).
domesticē , Adv. (domesticus), zu Hause, für sich, privatim, Eccl.
cōmēsātio , - sātor , - or , s. comiss...
domesticus , a, um (domus), I) zum Hause-, ... ... . – dah. homo domesticus, Cic., u. subst. bl. domesticus, Ov., ein ... ... , gegen Mitbürger, Cic.: domestica peregrinaque historia, Val. Max.: testes domestici (Ggstz. testes alienigenae), ...
Amēstratus , ī, f. (Ἀμήστρ ... ... 14, 267. – Dav. Amēstratīnus , a, um, aus Amestratus, amestratinisch, legati, Cic. Verr. 3, 88: u. subst., Amēstratīnī, ōrum, m., die Einw. ...
con-tumēsco , ere, stark aufschwellen, Cael. Aur. chron. 2, 4, 71.
cōmessātio , - sātor , - or , s. comiss...
con-tremēsco ( con-tremīsco ), tremuī, ere, heftig erzittern, erbeben, ... ... fides virtusque contremuit, ist wankend gemacht worden, Cic. Sest. 68: quid contremescis senectus? Sen. contr. 2, 3 (11), 1. – β) ...
Buchempfehlung
Schon der Titel, der auch damals kein geläufiges Synonym für »Autobiografie« war, zeigt den skurril humorvollen Stil des Autors Jean Paul, der in den letzten Jahren vor seiner Erblindung seine Jugenderinnerungen aufgeschrieben und in drei »Vorlesungen« angeordnet hat. »Ich bin ein Ich« stellt er dabei selbstbewußt fest.
56 Seiten, 3.80 Euro