Mūciānus , a, um, s. Mūcius.
... u.a. – fem. Mucia, Gemahlin des Cn. Pompejus, später von ihm geschieden, Cic. ... ... 2 – Adi. mucisch, Liv. u.a.: subst., Mūcia, ōrum, n., das dem Q. ... ... . 2, 51. – Dav. Mūciānus , a, um, mucianisch, des Mucius, cautio, nach ...
1. quī , quae , quod , I) Pron. interrog ... ... oder des Hauptsatzes richtet, patres C. Mucio agrum dono dedere, quae postea sunt Mucia prata appellata, Liv.: Helvetii continentur flumine Rheno latissimo atque altissimo, qui agrum ...
dīversus (dīvorsus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... inconstantia vulgi, Tibull. – subst. trahebatur in diversa hinc meritis Antonii, inde Muciani epistulis, Tac.: in diversum auctores trahunt, utrum... an, sind nicht einig ...
Licinius , a, um, Name einer röm. gens, aus ... ... 3, 74. Tac. dial. 34, u. dessen Töchter (die eine von Mucia, der Tochter des Q. Mucius Scävola Augur, die andere von Lälia, der ...
īrācundia , ae, f. (iracundus), I) (= ὀργιλότης) die ... ... Zorneseifer, Zornesausbruch, irac. trux ac praefervida, Liv.: male dissimulata in eos Muciani iracundia, Tac.: prae iracundia vix sum apud me, Ter.: iracundiam cohibere, ...
compositus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... arte quādam in ostentationem virtutum compositus, Liv.: Titus naturā atque arte compositus alliciendis etiam Muciani moribus, Tac. – ββ) m. in u. Akk., zum ...
īnsectātio , ōnis, f. (insector), das Verfolgen, ... ... obliqua insectatio, halbverdeckte Vorwürfe gegen usw., Tac. – nec sine occulta in Mucianum insectatione, Tac. hist. 3, 53. – Plur., Verhöhnungen, ...