... (Ggstz. vituperatio, maledictum [üble Nachrede], reprehensio, crimen, culpa), Plur. laudes, Lob, Lobsprüche ... ... laus imperatoria criminibus avaritiae, Cic.: obtrectare alcis laudibus, Liv.: maledicto (üble Nachrede) quidem idcirco nihil in hisce rebus loci est, quod omnia laus ...
fāmōsus , a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (fama), voll von Nachrede, dah. I) passiv: a) im guten Sinne = viel besprochen, viel von sich reden machend, Aesopus et ...
maledictum , ī, n. (maledico), das Lästerwort, Schimpfwort, die Lästerung, Schmähung, Schmährede, die üble Nachrede, ein ehrenrühriger Ausdruck, nihil est tam volucre quam maledictum ...
pōno , posuī, positum, ere (zsgzg. aus po [= ... ... u. vergleichen, Plaut.: alqm in crimen populo atque infamiam, jmdm. verleumderische Nachrede beim Volke zuziehen (v. einem Versprechen), Plaut.: alqm p. in gratia ...
fāma , ae, f. (φήμη dor. φάμα ... ... no. A), der üble, böse Ruf, die üble Nachrede, der böse Leumund, famam in se transtulit, Ter.: ...
sermo , ōnis, m. (1. sero), die zwischen mehreren ... ... .: ne putet aliquid oratione meā sermonis in sese aut invidiae esse quaesitum, übler Nachrede, Cic. – II) übtr.: 1) die Sprache ...
rūmor , ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes ... ... quaesitum, Cic.: plebis rumorem affectavit, Tac. – b) die üble Nachrede, die Verleumdung, Curt. 10, 10 (31), 18 ...
pudor , ōris, m. (pudeo), das Gefühl, das uns ... ... virginalis, Augustin.: paupertatis, wegen der Armut, Hor.: famae (vor übler Nachrede), Cic.: civium (vor den B.), Enn.: si pudor est, ...
vōcula , ae, f. (Demin. v. vox), I) ... ... Apul. met. 10, 22. – b) im verächtlichen Sinne, die Nachrede, das Gespött, incurrere in voculas malevolorum, die Witzeleien ...
invidia , ae, f. (invidus), die Mißgunst, ... ... Unzufriedenheit mit jmd., die Erbitterung, die üble Nachrede, bes. des Volkes gegen Staatsmänner, der Parteihaß, das ...
probrum , ī, n. (prober), I) die ... ... 1) im allg. = die Beschimpfung, die üble Nachrede, die Schmach, der beschimpfende Vorwurf, probro ...