Numantia , ae, f., Stadt im tarrakon. Hispanien, vom jüngeren Scipio Afrikanus ... ... Quint. – Plur. subst., Numantīnī, ōrum, m., die Einwohner von Numantia, die Numantiner, Cornif. rhet. u.a.
ēversor , ōris, m. (everto), der Umstürzer, nur; übtr., a) der Zerstörer, Carthaginis et Numantiae, Quint.: regnorum Priami, Verg.: tot civitatum, Sen. phil.: Asiae, Stat ...
2. ad (altlat. ar, w.s., urspr. ... ... – a Salonis ad Oricum, Caes. – m. usque, dona usque ad Numantiam misit ex Asia, Cic.: ab imis unguibus usque ad verticem summum, Cic. ...
nōlo , nōluī, nōlle (ne u. volo), I) ... ... ellipt., nollem (sc. factum, s. vorh.), Ter. heaut. 82: Numantiam funditus sustulerunt; nollem Corinthum (sc. sustulissent), Cic. de off. 1, ...
apto , āvi, ātum, āre (Intens. v. apio), ... ... Quint.: animos armis, den Sinn auf die Waffen richten, Verg.: bella Numantiae modis citharae, Hor. – hoc verbum est ad id aptatum, quod etc., ...
aequo , āvī, ātum, āre (aequus), gleichmachen, I ... ... aequata (verst. solo), Liv.: ebenso solo aequ. domum, Suet., Numantiam, Vell.: u. im Bilde, solo aequandae sunt dictaturae consulatusque, man ...
1. solum , ī, n. (griech. ὑλία, Sohle ... ... no. II, A, 2, a (Bd. 1. S. 190): Numantiam a solo evertere, von Gr. aus (gänzlich) zerstören, Eutr.: urbem ...
ūsque , Adv. (vgl. ūspiam), auf jedem Punkte, ... ... Sinopen navigare, Cic.: ab imis unguibus usque ad verticem summum, Cic.: usque ad Numantiam misit, Cic.: mittere legatos ad eum usque in Pamphyliam, Cic.: portus usque ...
moene , is, n. (verw. mit munio), die ... ... .: scalis vacua defensoribus moenia capere, Liv.: subruere cuniculo moenia, Liv.: sub ipsis Numantiae moenibus solebat mecum interdum eius modi aliquid conquirere, Cic. – übtr.: ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... b) umzingeln, umstellen, α) als milit. t. t.: Numantiam, Sen.: oppidum undique, Sall.: alqm in urbe, Iustin.: adversarios locorum augustiis ...
terror , ōris, m. (terreo), der (das) ... ... 14, 11, 30: Plur., huius urbis terrores, von Karthago u. Numantia, Cic. de rep. 1, 71: von dens. terrores rei ...
facinus , oris, n. (facio), I) jede (gute od ... ... , Übeltat ( hingegen scelus = Schandtat), facinoris suspicio, Cic.: Romae Numantiaeque facinora, zu R. u. N. verübte, Sall.: facinus est, ...
ex-scindo (excindo), scidī, scissum, ere, ausreißen, ... ... Tac. hist. 2, 38, 4), a) eine Örtl. usw., Numantiam, Cic.: urbem, Cic. u. Liv.: oppida, Lact.: coloniam, ...
disiūnctio (dīiūnctio), ōnis, f. (disiungo), die Trennung ... ... mehrerer Sätze ohne Verbindungspartikeln, die asyndetische Darstellung der Sätze (wie populus Romanus Numantiam delevit, Carthaginem sustulit etc.), Cornif. rhet. u. Cic. – b ...