pernoctātio , ōnis, f. (pernocto), das Übernachten, Hieron. epist. 108, 9 u.a. Eccl.
doctiusculē , Adv. (doctus), etwas gelehrter, Gell. 6, 16, 2.
doctrīnālis , e (doctrina), theoretisch, Isid. 2, 24, 14.
octigēsimus = octingentesimus, Prisc. de fig. num. § 22.
nocturnālis , e (nocturnus), nächtlich, Eccl.
octōchordos , s. octachordos.
aequinoctium , ī, n. (aequus u. nox, ... ... die Tag- u. Nachtgleiche (griech. ἰσημερία), dies aequinoctii, Caes.: aequ. vernum, Liv. u. Mela: autumnale, Liv. u. Mela: autumni, Plin.: aequinoctium exspectare, Cic.
octōgēnārius , a, um (octogeni), achtzig enthaltend, homo, achtzigjährig, Plin. ep. u. Aur. Vict.: fistula, deren Blech achtzig Zoll in der Breite hat, Vitr. u. Frontin.
noctuābundus , a, um (*noctuor v. nox), die Nacht hindurch reisend, noctuabundus ad me venit cum epistula tua tabellarius, der Bote, der die ganze Nacht gelaufen war, Cic. ad Att. 12, 1, 2.
octōsyllabos , on (octo u. syllaba), achtsilbig, Caes. Bass. de metr. Hor ... ... Mar. Victorin. 4, 1, 74. p. 151, 14 K. jetzt octo syllabarum.
octingentiēs , Adv. (octingenti), achthundertmal, Vopisc. Tac. 10. § 1. Frontin. aqu. 7. Mart. Cap. 6. § 610. – / Ascon. I. Verr. 18, 56. p. 152 B. septuagies.
pseudodoctor , ōris, m., der Afterlehrer, pseudodoctores, quibus hic mundus repletus est, (Hilar.) anon. in Iob 1. p. 92.
octuplicātus (octiplicātus), a, um (octuplus), verachtfacht, achtmal vermehrt, Liv. 4, 24, 7 (wo Hertz octipl.).
noctisurgium , iī, n. (nox u. surgo), das Aufstehen bei Nacht, Paul. ex Fest. 78, 4.
octuplicātio , ōnis, f. (octuplico), die Verachtfachung, Mart. Cap. 7. § 796.
pernoctanter , Adv. (pernocto), übernachtend, Arnob. in psalm. 130 u.a. Eccl.
noctuvigilus , a, um (noctu u. vigilo), bei Nacht wachend, Plaut. Curc. 196.
trinoctiālis , e (trinoctium), von drei Nächten, Mart. 12, 77, 5.
octagēnsimus , s. octōgēsimus /.
octingentēnī , s. octingēni.