Phīdiās , ae, m. (Φειδίας), ein ... ... u.a. – Dav. Phīdiacus , a, um, phidiacisch, des Phidias, manus, Ov.: ebur, Iuven.
2. Mȳs , Myos, m. (Μῦς), berühmter Toreute zu Athen, Zeitgenosse u. Gehilfe des Phidias, Plin. 33, 155. Prop. 4, 9, 14. Mart. 8, 34, 1 u. 51, 1.
Olympia , ae, f. (Ὀλιμπία ... ... u. Gebäuden, bes. mit einem prächtigen Zeustempel, in dem die berühmte Zeusstatue des Phidias stand, Schauplatz der olympischen Spiele, Varro sat. Men. 34. Cornif. ...
clipeus (altl. clupeus), ī, m. u. ... ... vgl. scutum), I) eig.: clipeus Phidiae, Schild der Minerva, von Phidias verfertigt, Cic.: clipeum ingens, Verg.: arma his imperata galea, clipeum, ...
Calamis , midis, m. (Κάλαμις), einer der größten Bildhauer aus dem Zeitalter des Phidias (um 470 v. Chr.), Cic. Brut. 78. Plin. 34, 71. Quint. 12, 10, 7. Prop. 3, 9 ...
Alcamenēs , is, m. (Ἀλκαμένης), der berühmteste Schüler des Phidias, aus dem Stadtgebiete Limnä in Athen (nach andern aus Lemnos) gebürtig, Cic. de nat. deor. 1, 83. Plin. 34, ...
clīdūchus , ī, m. (κλειδοῦχος, Schlüsselträger), Name einer Statue des Phidias, Plin. 34, 54.
al-lūdo (ad-lūdo), lūsī, ere, bei, zu, ... ... alludit ad nomen, quod hirundo, Ps. Ascon. Cic. Verr. 2, 24: Phidias Homeri versibus egregio dicto allusit, Val. Max. 3, 7. ext. ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... Aur. Vict. epit. 42, 18. – m. bl. Abl., Phidias dis quam hominibus effingendis melior artifex creditur, Quint. 12, 10, 9. ...
ef-ficio (ec-ficio), fēcī, fectum, ere (ex u ... ... magnos viros (v. Abstr.), Cic.: deos u. homines (v. Phidias), Quint.: levibus et rotundis corporibus animum concursu quodam fortuito, Cic.: m ...