Philus , ī, m., röm. Beiname in der gens ... ... am bekanntesten L. Furius Philus, Freund des Lälius u. Scipio, mitsprechende Person in Ciceros Schrift ... ... ; de amic. 14 u.a.: Plur. Phili, Männer wie Philus, ein Philus, Cic. de amic. 21.
Dīphilus , ī, m. (Δίφιλος), I) ein berühmter griech. Komödiendichter aus Sinope, Zeitgenosse des Menander u. Philemon, nachgeahmt von Plautus, Plaut. Cas. prol. 32 u.a. Ter. adelph. prol. 6. ...
Tamphilus , ī, m., ein römischer Zuname der Baebii, ... ... 21, 6, 8: M. u. Cn. Baebius Tamphilus, Nep. Hann. 13, 1. – Dav. Tamphiliānus , a, um, tamphilianisch, des Tamphilus, domus, Nep. ...
Dēmophilus , ī, m. (Δημόφιλος), ein Dichter der neuern attischen Komödie, nach dessen Stücke οναχος Plautus seine Asinaria bearbeitete, Plaut. asin. prol. 10 sqq.
... röm. Geschlechts, mit den Beinamen Dives, Sulca, Tamphilus, aus dem am berühmtesten: die Gebrüder Cn. Baebius Tamphilus, Val. Max. 7, 2, 6: u. M. Baebius Tamphilus, Val. Max. 1, 1, 12; beide oft b. ...
Clērūmenoe (κληρούμενοι, die Losenden), Name eines Lustspiels des Diphilus, rein lat. Sortientes, Plaut. Cas. prol. 31.
aposcopeuōn , ontis, Akk. onta, m. (ἀπο ... ... ;ν), der nach der Ferne hin Spähende, ein Gemälde des Antiphilus, ein Satyr, der, die Hand über die Augen haltend, nach der Ferne ...
Dīphilīum metrum , s. Dīphilusno. I.
Synapothnēscontes (συναποθνήσκοντες) die Zugleich -Sterbenden, Titel einer Komödie des Diphilus, Ter. adelph. prol. 6.
an , Coni. (vgl. griech. ἄν), auch mit ... ... .: an etiam id dubium est? Cic.: an putas? Cic.: anne est intus Pamphilus? Ter.: anne oportuit? Plaut. – dah. an non ( nicht ...
vel (eig. Imperat. v. volo, also: ... ... ipso ordiare, zumal wenn du bei dir selbst anfängst, Cic.: vel hic Pamphilus quoties Bacchidi iurabat etc., Ter. – Zuw. durch zum Beispiel ...
ex-seco (exsico, execo, exico), secuī, sectum, āre, ... ... jmdm. den Leib aufschneiden, jmd. öffnen, sezieren, Herophilus ille medicus aut lanius, qui sexcentos exsecuit, ut naturam specularetur, Tert. de ...
Edessa , ae, f. (Ἔδεσσα), ... ... (Ἔδεσσαιος), aus Edessa, Antiphilus, Liv. 42, 51, 5. – II) (auch Hedessa geschr ...
sortīor , ītus sum, īrī (sors), I) intr. losen ... ... dah. Sortientes = Κληρούμενοι, die Losenden, eine Komödie des Diphilus, Plaut. Cas. prol. 32. – II) tr.: A) um ...
aequālis , e, Adj. m. Compar. u. (b ... ... – m. Genet., Menandrus aequalesque eius aetatis non magis quam operis Philemo et Diphilus, Vell.: Philistus aequalis temporum illorum, Cic. – subst., aequalis, is ...
biennium , ī, n. (bis u. annus), ein ... ... ann. 1, 1. – Abl. biennio beim Kompar., biennio minor Xenophilus, Val. Max. 8, 13. ext. 3: biennio maior natu Domitius, ...
Lilybaeon u. - baeum , ī, n. (Λι ... ... a) Lilybitānus , a, um, l ilybitanisch, aus Lilybäum, Pamphilus, Cic.: mulier, Cic. – b) Lilybaeus , a, um, ...