Pydna , ae, f. (Πύδ ... ... 44, 6, 3; 44, 42, 2 sqq. – Dav. Pydnaeī , ōrum, m. (Πυδναιοι), die Einw. von Pydna, die Pydnäer, Liv. 44, 45, 6.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »Pydna«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 2104.