dogma , atis, n. (δόγμα), die ... ... lat. decretum od. nachaug. placitum), Cic. u.a.: dogmata Pythagorae, Chalcid. u. Inscr. – / Akk. heteroklit. dogmam, ...
successor , ōris, m. (succedo), der Nachfolger ... ... potentiae eius, Vell.: scholae, Sen. rhet.: magni patrimonii, Sen. rhet.: quasi Pythagorae succ. et heres, Mart.: studii, Ov.: sagittae, Erbe, Ov.: ...
fluo , flūxī, flūxum, ere ( aus *flugwo, überwallen, ... ... v. Lehren usw. = allmählich sich ausbreiten, -sich verbreiten, Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret, weit u. breit Anklang fand, Cic.: ...
crēdo , didī, ditum, ere (vgl. altind. çrad-dhā ... ... . 21, 22, 4, Nipperd. Tac. ann. 2, 69), creditur Pythagorae auditorem fuisse Numam, Liv.: satis credebatur obsidione domitos hostes in fidem venisse, ...
2. tenus , Praep. mit Abl., Genet. u. ... ... a.: nomine tenus, bis auf den Namen, sogar der Name, Tac.: Pythagorae magnus honos scholā tenus, innerhalb der Grenzen der Schule, Val. Max.: ...
ātrium , ī, n. (vgl. αἴθριος, ὑπαίθριος), das ... ... u. 91: hi non in foro nec in consultorum atrio, sed in Pythagorae tacito illo sanctoque secessu iura didicerunt, Sen. ep. 90, 6. – ...
scītum , ī, n. (scisco), I) die Verordnung ... ... M. Anton, de eloqu. 1. p. 144, 13 N.: Orphei et Pythagorae scita, Apul. apol. 56. p. 66, 6 Kr.
bivium , ī, n., ein Zweiweg, I) ... ... der Liebe, in bivio distineri, Ov. rem. 486. – B) bivium Pythagorae, s. Pȳthagorās. – / Vulg. bibium, Gloss. II, ...
con-cino , cinuī, centum, ere (cos. u. cano ... ... Cic.: omnes inter se concinunt mundi partes, Cic.: m. Dat., cui (Pythagorae dogmati) concinere dicit dogma Platonicum, Chalcid. Tim. 295. – II) v ...
... 21; vgl. Panthoides. – littera Pythagorae = Υ Ύ ψιλόν), mit dem Pythagoras zuerst die beiden verschiedenen Lebenswege ... ... s. Lact. 6, 3, 6. Pers. 3, 56: bivium Pythagorae gen. b. Auson. edyll. 12 de litteris monos. 9. ...