Sabaeī , Sabaeus , a, um, s. Saba.
... Yemen, Ov. – subst., a) Sabaea, ae, f. (sc. terra), das Land Sabäa (= das glückliche Arabien), Hor. carm. 1, 29, 3. – b) Sabaeī, ōrum, m., die Bewohner von Saba, die Sabäer, deren Hauptstadt Sabōta, Plin. u. ...
arōma , atis, n. (ἄρωμα), ... ... ar. Indicum, Marcian. dig. 39, 4, 16. § 7: Sabaeum, Ven. Fort. 7, 12, 39: odor sparsi aromatis, Prud. apoth ...
caleo , uī, ēre (vgl. litauisch szílti, warm werden ... ... ) m. Ang. wodurch? durch Abl., centum Sabaeo ture calent arae, Verg.: terrae alio sole calentes, Hor.: caliturae ignibus arae ...
nūbēs , is, Genet. Plur. nūbium, f. ( von ... ... Verg. (u. so bl. nubes, Tac. hist. 3, 21): Sabaeae nubes, Dampf des Weihrauchs, Stat. – 2) Wolke = ...
mollis , e (aus * molduis, zu altindisch m ... ... (Maecenatem) mollem fuisse, non mitem, Sen.: in dolore molliores, Cic.: molles Sabaei, Verg.: molles viri, Hor., u. insbes., molles viri = pathici ...