Sabellī , ōrum, m. (Demin. v. Sabini), ... ... 49. – Dav.: A) Sabellus , a, um, sabellisch, sabinisch, ager, ... ... anus, Wahrsagerin, Hor.: carmina, Zauberformeln, Hor. – B) Sabellicus , a, um, sabellisch, sabinisch, sus, Verg.: genus caulium, Plin.
Sabellius , iī, m., Stifter einer christl. Sekte, Prud. apoth. 178. – Dav. Sabelliānī , ōrum, m., die Anhänger des Sabellius, die Sabellianer, Ambros. de fide 5, 13. § 162 u. ...
Sabellus , s. Sabellī.
at-tribuo (ad-tribuo), buī, būtum, ere, zuerteilen, ... ... attributae, Curt.: terra culturae causā attributa olim particulatim hominibus, ut Etruria Tuscis, Samnium Sabellis, Varr. sat. Men. 17. – iuventus, quae praesidio eius loci attributa ...