Solonius , a, um, Name einer Gegend in Latium, solonisch, ager, Liv.: ire in Solonium, ins Solonische, Cic.
Epimenidēs , is, m. (Επιμενίδης), ein gottbegeisterter Mann (Sänger u. Wahrsager) des solonischen Zeitalters, berühmt durch die Entsühnung Athens, Varro LL. 7, 3. Cic ...
ille , illa, illud, Genet. illīus, Dat. illī ... ... der Vorstellung entfernter liegenden Griechen) vocant, Nep.: si fiat melior Ennii, quam Solonis oratio. Hic enim noster: Nemo me lacrumis decoret, inquit. At vero sapiens ...
callidus , a, um, Adi. m. Compar. u. ... ... Apul.: audacia, Cic.: consilium, Cic.: doli, Plaut.: versutum et c. factum Solonis, Cic.: c. facundia, Sall. fr.: nimis callida iuris interpretatio, Cic.: ...
in-clutus (inclitus), a, um (in u. clueo), ... ... iudicium, Enn.: templum, Liv.: maxime inclutum in terris oraculum, Liv.: leges Solonis, Liv.: urbs incluta specu, Sall.: inclutus magnitudine Athos mons, Liv.: gloria ...
il-lūstris , e (in u. lustro), im Lichte ... ... militari, Eutr.: loci, Vell.: res populi Romani, Nep.: est eius nomen quam Solonis illustrius, Cic.: huius in re militari illustre factum, Nep.: huius illustrissimum est ...