būleutērion (- ium ), ī, n. (βουλ ... ... der Versammlungsort des griech. Senats, das Rathaus, in curia Syracusis, quem locum illi buleuterion nomine appellant, Cic. Verr. 2, 50 ( ...
vīvo (arch. veivo), vīxī, vīctum, ere (altind. ... ... , a) irgendwo leben, sich befinden, sich aufhalten, vixit Syracusis, Nep.: in Thracia, Nep. – b) mit jmd. leben ...
habeo , uī, itum, ēre, das deutsche haben ... ... Arg. bei Varro LL. 5. § 50 u. 52: qui Syracusis habet, Plaut.: multi habent in praediis, quibus etc., Varro: qui in ...
prior , neutr. prius, Genet. priōris, Superl. prīmus , ... ... prima tenere, den ersten Platz haben, Verg.: primum ac potissimum omnium ratus Syracusis novā pace inconditas componere res, Liv. – partes primae u. bl. ...
longē , Adv. (longus), lang, in die Länge, ... ... .: longius sequi, Tac.: longe a Tiberi, Cic.: oppidum est non longe a Syracusis, Cic.: longius ab urbe (quam) mille passuum, Liv.: locum castris deligit ...
nūdus , a, um ( aus *noguedhos = gotisch naqaÞs ... ... (wehrlos) in servorum ferrum et manus incĭdisset, Cic.: ne tamen istum omnino Syracusis sine amicis, sine hospitibus plane nudum esse ac desertum putetis, Cic. Verr. ...
nāscor (altlat. gnāscor), nātus sum (altl. gnātus ... ... , dem das im eigenen Garten wächst (bildl.), Cic.: ibi natum esse, Syracusis natum esse, Plaut.: humi nascuntur fraga, Verg.: gramen, quod in eo ...
dē-veho , vēxī, vectum, ere, von irgendwo hinweg-, irgendwohin ... ... , (naves) perfectas carris iunctis milia passuum a castris XXII, Caes.: simulacrum Syracusis, Curt.: commeatus maximos Tiberis devexit, Liv.: legionem equis, Caes.: ...
cō-gnōsco , gnōvī, gnitum, ere (co und gnōsco = ... ... u. seinen Namen mit Recht trage) bezeugen, bescheinigen, cum eum Syracusis amplius centum cives Romani cognoscerent, Cic. II. Verr. 1, 14: ...
cūstōdio , īvī od. iī, ītum, īre (custos), ... ... expediebant, Liv.: custodiri in carcere, Suet.: custodiri domibus magistratuum, Tac.: custodiri Syracusis, Cic.: per municipia custodiri, Vell.; vgl. per Latinos populos custodiendos ...
1. oriundus , a, um (orior), seinen Ursprung-, seine ... ... ab Albanorum stirpe regum Romani oriundi essent, Liv.: nati Carthagine, sed oriundi ab Syracusis exsule avo, Liv.: oriundi ex Achaia, Liv.: ex Etruscis, Liv.: Argis ...
1. dē-versor , ātus sum, ārī, irgendwo (als Gast ... ... , Cic.: in taberna, Val. Max.: dixit domi suae deversatum esse Antiochum regem Syracusis, Cic. – absol., parum laute, Cic. II. Verr. 1, ...
dē-mōnstro , āvī, ātum, āre, nachweisen, auf ... ... huius statuae omnibus locis hoc demonstrare videntur, propemodum non minus multas statuas istum posuisse Syracusis quam abstulisse, Cic. – im Passiv persönl. m. Nom. u ...
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... Romae per omnes locos et conventus de facto consulis, Sall.: hominem in tanto conventu Syracusis vidi neminem, qui etc., bei einer so zahlreichen Einwohnerschaft (Bevölkerung), Cic ...
commeātus , ūs, m. (commeo), I) das ungehinderte Gehen ... ... . Quint.: commeatum alci propagare, Suet.: sine commeatibus dilabi, Liv.: cum commeatu Syracusis remanere, Cic.: a commeatu castra repetere, Suet.: satis liberi commeatus erant, ...