Niobē , ēs, f. u. Nioba , ae, f. (Νιόβη), Tochter des Tantalus u. Gemahlin des Amphion (s. Amphīōn das Nähere; vgl. Ov. met. 6, 155 sqq. Hyg. fab. 8 sqq.), ...
... der Liebling des Poseidon (Neptun); nach Pelops soll der Peloponnes benannt sein. Tantalus bewirtete einst die Götter, deren Liebling er war, schlachtete bei dieser Gelegenheit ... ... Pelope autem satus Atreus, Trag. inc. fab. 102: Pelopis genitor, Tantalus, Hor. carm. 1, 28, 7: Pelopis sedes ...
vulgātor , ōris, m. (vulgo), der Austräger, der Ausplauderer, taciti, von Tantalus, Ov. am. 3, 7, 51.
āreo , uī, ēre, (viell. verw. mit dem altind. āsa-h, Asche, Staub), I) trocken, dürr sein, ubi (tracta ... ... , Hor. – v. Pers., arentibus siti monstrare viam, Sen.: aret Tantalus, Ov.
ē-neco (ē-nico), necuī, nectum, āre, langsam ... ... quälen, fast umbringen, emitte (boves), ne fame enices, Plaut.: siti enectus Tantalus, Cic.: fame, frigore, illuvie, squalore enecti, halbtot, Liv. – ...
auctor , ōris, c. (augeo; dah. unrichtig autor ... ... nobilitatis tuae, Cic.: auctor generis, Verg., od. gentis, Suet.: mihi Tantalus auctor, Ov. – γ) der Urheber, Verfasser eines Schriftwerkes, ...
Amphīōn , onis, Akk. onem u. (bei Dichtern) ... ... thebanischen, Ov. met. 15, 427. – Amphion heiratete die Niobe, des Tantalus Tochter, die ihm mehrere Söhne u. Töchter gebar; als sich aber Niobe ...
... 2, 627: Tantalidarum internecio, der Enkel des Tantalus, Acc. tr. 657 ( bei Cic. de nat. deor. ... ... , subst., eine Tantalide (Tochter od. Abkömmling des Tantalus), v. der Niobe, Ov. met. 6, 211: ... ... . 8, 122: Tantalides matres, die von Tantalus abstammenden Frauen, Helena usw., ibid. 8, 66 ...