Tīmōn , ōnis, m. (Τίμων), ein ... ... 25 u. 27. – Dav. Tīmōneus , a, um, timonisch, cenae, einsame, Sen. ep. 18, 7.
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »Timon«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3127.